De dag na mijn ontmoeting met Mr Chemo

Vannacht had ik goed geslapen, ik kwam dan ook fit uit mijn bed. Sinds ik uit mijn ouderlijk huis ben vertrokken, ga ik dan altijd gelijk naar het toilet, poets ik mijn tanden, en spring ik onder de douche. ( we hadden vroeger thuis 5 kinderen en een boiler, dus was er vroeger baddag op woensdag en zaterdag) Ik was mijn haar, en denk: hoe lang kan ik dat nog doen. Ik trek nog even flink aan een pluk haar. Gelukkig, die zit nog goed vast.  Natuurlijk weet ik wel dat je haar pas na dag 19 gaat uitvallen, maar ja, je weet maar nooit.  Het is even nadenken als ik naar het toilet ga, met deksel erop 1 keer doortrekken, en anders 2 x doortrekken. Dit i.vm. de uitscheidingsproducten van de chemo. Raar idee dat dat goedje nu in mijn lijf zit in zijn werk doet. Tot nu toe merk ik er nog niets van, maar dat zal vast nog wel veranderen. Om kwart over 1 komt er een verpleegkundige van Expertcare kennismaken en een spuit zetten: Lonquex 6 mg. 

• Lipegfilgrastim-injecties helpen het beenmerg om bepaalde witte bloedcellen te maken. Deze witte bloedcellen zijn belangrijk bij de afweer tegen infecties.
• Het wordt gebruikt om infecties met bacteriën te voorkomen bij mensen met een verminderde afweer, zoals na een chemobehandeling bij kanker.
• Je krijgt de injectie vlak onder de huid van je bovenarm, buik of dij.
• Meestal krijg je de injectie ten minste 24 uur na elke chemokuur.
• Het aantal witte bloedcellen stijgt binnen 1 dag.
• Bijwerkingen: botpijn, misselijkheid en pijn in gewrichten en spieren.

Ik moest deze spuit een  uur van te voren uit de koelkast halen. Duur spulletje hoor, E715,21 .  Maar goed, als het helpt ! Ik dacht: ze zet de spuit en is weg, maar dat was toch even  anders. Kreeg netjes een intakegesprek, er werd gevraagd hoe het gisteren was gegaan, en daarna kreeg ik de spuit. Ik was van tevoren ook al begonnen met paracethamol, tegen de eventuele bijwerkingen. Die mag ik drie dagen blijven slikken. Gelukkig zijn die pillen niet zo duur. :-)

Ondertussen was Annet mijn wandelmaatje al gearriveerd, en nadat de prik gezet was, zijn we een eind gaan wandelen. Heerlijk om even naar buiten te gaan, en de wind door je haren te voelen. Dingen zijn normaal gesproken zo gewoon, maar nu waardeer je sommige dingen des te meer. 

Bijna twee uur rondgehobbeld over Anna~s hoeve en de hei. Wat dat betreft woon ik hier eigenlijk wel mooi, vlak bij bos en hei. Maar behalve dat ik daar voorheen doorheen fietste naar mijn werk, kwam ik daar niet. 

Tot nu toe merk ik nog niet iets van de chemo of de spuit, maar ik slik ook braaf mijn pillen tegen de misselijkheid en de botpijn.  We wachten het af.