Mijn afscheid van Mr. Chemo !

4 Oktober jl. was het dan al weer zo ver: mijn afscheid van mr. Chemo ! De tijd is omgevlogen:  26 mei ben ik begonnen met de AC kuur (4 x) en vanaf 19 juli de Taxol kuur (12 x) . Voor veel mensen is het moeilijk te begrijpen dat ik de Chemo als mijn vriend zag, maar het heeft mij wel geholpen. Ik stond daardoor wel een heel stuk positiever in het gebeuren, en ik moet ook zeggen dat ik zeker van Taxol kuur, bijna geen last heb gehad. (op het eind wat last van neuropathie in mijn voorvoeten, maar daar is goed mee te leven, en misschien wordt dat tzt. ook wel weer minder) Maar omdat ik met zo goed voelde,  begon ik er zelf aan te twijfelen, of mr. Chemo wel zijn werk deed, maar dat heeft hij gelukkig wel gedaan.  (Ik ben me er trouwens terdege van bewust, dat niet iedereen het geluk heeft, om zo goed door de chemo heen te komen.) 

Het is wel raar om voor de laatste keer naar de dagopname te gaan. Het was toch in de loop van de tijd, een veilige plek geworden. Fijne verpleegkundigen op de afdeling, altijd een luisterend oor, tips, en natuurlijk mijn ontmoetingen met Mr. Chemo. Daarnaast ook altijd wel weer leuke gesprekken met lotgenoten op de zaal. We hebben daar met elkaar ook veel gelachen en gepraat. Wel gek hoor, de laatste keer de chemo erin, en dan mag ook gelijk daarna de Picclijn eruit. Appeltje, eitje, even zuchten, even trekken aan de lijn, en hij was er al uit. Maar goed, ik heb er wel een aantal weken veel profijt van gehad. 

Oktober is borstkankermaand, en omdat ik borstkanker heb, had ik voor alle medewerkers op de dagopname een "bloemetje" meegenomen.  Deze had ik de week daarvoor op mijn vakantie gemaakt. Een leuke bezigheid. Ik had de bloemetjes gemaakt van knopen op ijzerdraad. Als "vaasje" had ik een klein houten klosje waar ik wat roze katoen omheen gedraaid had. Voor de stabiliteit een klein houten schijfje onder het klosje geplakt en daaromheen een doorzichtig folietje gedaan. Een kaartje eraan, en voila, het bedankje was klaar.  Lang leve Pinterest voor het idee van de knopenbloemen, en de Action voor de klosjes en houten schijfjes.  De bedankjes werden echt gewaardeerd, dus dat was wel heel leuk om te horen. 

En dan nu begonnen aan het volgende traject op weg naar mijn operatie 9 november. Ik ben begonnen met de Tamoxifen. tot nu toe nog geen last van bijwerkingen, en ik hoop dat dat zo blijft. Tot de operatie blijf ik nog twee maal per week naar de Oncofit gaan. Ik wil toch zo fit mogelijk straks die operatie ingaan.  Het schijnt toch zeker van invloed te zijn op mijn herstel straks, dus ik oefen nog even vrolijk door.  Al zal ik nooit een fanatieke sporter worden. 

Gisteren heb ik mijn 3de vaccinatie tegen Corona gehaald. Ik kreeg vorige week van het ziekenhuis een brief dat ik in aanmerking kwam voor een derde vaccinatie.  De eerste twee waren Astra Zenica, en dit keer kreeg ik Pfizer. Het was wel fijn, je kon hier gewoon op de priklocatie van de GGD binnenlopen zonder afspraak. 

Zo, volgens mij ben ik nu weer helemaal bij met mijn blog.  Op naar 9 november.