Wat duurt wachten toch lang !

De uitslag van alle onderzoeken en het traject wat zou volgen, zou woensdag 12 mei zijn. Waarom duurt dat zo lang, vroeg ik de vrijdag nog even op de mammapoli. Nou, dat was omdat alle nieuwe gevallen, op de dinsdagavond in een overleg met artsen van Ter Gooi en het Antoni van Leeuwenhoekziekenhuis worden besproken.  logisch. maar jammer dat ze dat niet eerder hadden verteld, Dat verduidelijkte het lange wachten tenminste. 

Zondag 9 mei was het moederdag. Hele gezellige Moederdag gehad.  Heerlijk verwend met  douchespulletjes van Rituals, en een heel mooi boek: ABBA music legends, en daarbij nog mooie onderzetters.  Ik ben vanaf mijn twaalde denk ik al fan van ABBA, dus dit is echt een leuk cadeau. Alle kids waren thuis, en we hebben gezellig spelletjes gedaan. ( Rummikub en kolonisten van Catan) Altijd leuk. Samen gekookt: heerlijk; het witte goud: asperges met ham en eieren. Als ik het zo neerschrijf krijg ik al weer honger. :-) . Met de kanker in mijn achterhoofd, waardeer ik dit alles nog meer. Sanne had haar fotocamera mee, dus in de tuin hebben we nog een fotoshoot gedaan. Nu heb ik mijn haar nog, dus dit was een mooi moment

Dinsdag 11 mei had ik nog een leuk uitje staan: om 19.10 uur bij de tandarts,  Een afgebroken stuk kies repareren en nog 2 gaatjes. Ik ben absoluut geen fan van de tandarts. al heb ik wel een hele aardige en begripvolle tandarts. Ik heb hem eerst maar even ingelicht over de rollercoaster waarin ik momenteel zit, en hij heeft me goed verdoofd, zodat het uiteindelijk toch nog erg mee viel. ( al was de rekening daarna weer een rib uit mijn lijf, tjongejonge, dan denk ik wel eens: ik heb het verkeerde beroep gekozen, ik had tandarts moeten worden ) 

`s avonds hebben Martijn en ik nog op youtube naar een programma over het borstkankercentrum van Tergooi gekeken. De chirurg waar we de volgende dag het gesprek mee zouden hebben, werkte aan dit programma mee.  Het is echt een heel mooi en duidelijk programma. De link hiervan staat hieronder vermeld ( je moet alleen er wel voor inloggen van wege de leeftijdsindicatie die op dit programma zit) . Maar we waren er ons ook wel weer meer van bewust hoe belangrijk in ons geval de uitslag van de Petscan zou zijn. 

Woensdag was het zover: De uitslag ! Samen met Martijn en Daphne ging ik er heen. We hadden toestemming om met zijn drieën te komen, wat heel fijn was. Martijn kan niet zo best tegen ziekenhuizen, en Daphne is wat dat betreft juist een hoop gewend, en die zette gelijk de info voor ons op papier.   

Het gaat om een regionale kanker , gelokaliseerd in een groot deel van het rechterkwadrant van de rechterborst. Uitzaaiingen naar de lymfeklieren in de rechteroksel. Goede nieuws was dat er op de PETscan geen andere uitzaaiingen te zien waren, en dat het daarom goed te behandelen is. Het is een hormoongevoelige type kanker.   Het wordt wel een heel pakket, maar goed, als je zoiets doet, dan moet je het ook gelijk maar goed doen. Dus eerst Chemo, 4 x om de week en 12 x elke week, operatie, bestralingen en hormoontherapie.  Maar de vooruitzichten zijn goed, dus we gaan er gewoon voor !

Thuis waren de kinderen er, en hebben we het met hun besproken. Wij waren zelf zo ontzettend opgelucht omdat de PET scan geen uitzaaiingen had laten zien, dat we eigenlijk wel blij waren. Dat was misschien niet helemaal te begrijpen, maar ik ging erheen met: dit wordt een slecht scenario, en ik ging er weg met: we hebben weer toekomst !