Weke delen
2889 Weke delen
Gisteren ben ik weer even in het ziekenhuis. Voor de zevende chemo. Eerst moet ik me laten wegen en meten. Waarom willen jullie dat elke keer weten, wil ik weten. Omdat soms de bloeddruk kan oplopen en het gewicht kan dalen en we stemmen de medicatie af op het gewicht. Daar heb ik nooit iets van gemerkt, terwijl mijn gewicht in de afgelopen tijd toch varieerde tussen 112 en 92 en weer terug, maar ik zeg niks want de sfeer is vriendelijk en dat wil ik graag zo houden.
Daarna het gesprek met de verpleegkundig specialist. Helaas heeft ze slecht nieuws, want mijn bloed is zoekgeraakt. Ik ben wel geprikt vrijdag, maar ze kunnen de uitslagen nergens vinden. Wel heeft ze de PSA, die stabiel is gebleven. Ook de uitslagen van de scans van de botten en de weke delen, lever, nieren, blaas, milt en overvloedig, zijn gunstig. Na het gesprek ga ik bloedprikken en daarna naar de dagbehandeling, waar de chemo zal starten zodra de uitslag binnen is. Het duurt allemaal wat langer dan anders, maar gelukkig heb ik mij verzekerd van goed gezelschap.
Even later komt ze binnen, Dade, stralend als altijd en met een stok zoals nooit. Ik schrik ervan. We begroeten alsof we elkaar heel lang niet gezien hebben, wat ook zo is. We delen wat er aan de hand is en het enthousiasme over het leven van de laatste jaren. Ze vertelt het verhaal van de stok en ik vertel over de scans van de botten en de weke delen. Daar moet ze erg om lachen en ze zegt dat ik over die weke delen wel een stukje kan schrijven. Ik zeg ja maar zo werkt het niet. Het moet van binnenuit komen of zoiets, ik weet het ook niet. Ik ga kijken. Het is heerlijk om een oude vriendin zo weer te spreken, al schrikt ze er wel van dat ik volgende maand zeventig word. Dat zien veel mensen toch niet aankomen, maar gelukkig heb ik het bijna gehaald. Zij is bezig aan haar derde boek, nu over hoe ze omgaat met haar ziekte. Ze verklapt: ik sta er net zo in als jij: Ik heb een prachtig leven. En zo is het, want dat kan ik alleen maar beamen. Ze moet weg voor haar volgende afspraak en ik begin aan de lunch. Na twee piepjes is de instroom klaar en mag ik naar huis.
Ate Vegter, 25 april 2023
1 reactie
"Mijn bloed is zoekgeraakt"
Goh , nu dacht ik even dat je daar in dat bed lag zonder één druppel in je bloed .
Hoe kan die knul dan nog schrijven?
Misverstandje dus . 😇
gr , Willy