Zestien maanden verder

Het is nu 26-08-2023. Mijn behandelingen eindigden 16 maanden geleden. Op zich gaat het goed. De kanker blijft weg en mijn KNO-arts is meer dan tevreden. Wel heb ik er nog wat dingetjes aan overgehouden, zoals:

- Kriebel in mijn keel. Door veel water te drinken houd ik dat onder controle.

- droog voedsel, zoals brood, koekjes en zoutjes zijn een uitdaging. Dat wil nog niet zo goed lukken. Ik los dat op door bij het ontbijt rijstepap + griesmeelpap met cruesli te eten en tussen de middag noodles met een ei er door. Het avondeten met groente, sla, vlees of vis met jus, is goed te doen.

- Mijn linkeroor kraakt regelmatig. Mijn KNO-arts vindt dat een goed teken. Met de scope (camera) is goed te zien dat de buis van Eustachius goed open en dicht gaat. Tja, als de arts tevreden is, dan moet ik dat ook wel zijn. ;-)

Andere dingen waar ik last van had, zoals koude en vermoeidheid, zijn opgelost. Kortom, hier kan ik het mee doen en heb geen reden tot klagen. Wat mij verbaast is dat alle artsen (KNO, huisarts, radiotherapeut) aangeven dat ik een zwaar traject heb doorlopen. Zelf vind ik dat erg meevallen. Ik ben 7 weken behandeld en heb wel moeten herstellen, maar na een week ben ik alweer fulltime gaan werken. Ik kijk terug op die periode als iets wat achter mij ligt en pas als ik lees wat ik over die periode geschreven heb, besef ik dat het een nare tijd was. Gedurende die periode heb ik mij eerder toeschouwer gevoeld, dan patiënt. Misschien is dat mijn manier om er mee om te gaan. Als ik terugdenk aan mijn medepatiënten in UMC Groningen, dan weet ik zeker dat veel van hen het veel langer veel zwaarder hebben gehad dan ik. 

Toen ik weer eens na de controle bij de KNO-arts vrolijk naar buiten kwam en een volle wachtkamer zag met allemaal lotgenoten, waar het niet zo goed mee gaat, dan is dat een schril contrast met mijn toestand. Iemand maakte mij laatst duidelijk dat het juist wel goed is voor die mensen om mij zo gezond en vrolijk te zien, want dan putten ze daar wellicht hoop uit dat het met hun ook goed kan komen.