Cheescake bij Jamie's
Vandaag is het weer zover! Ik mag/moet voor de CT-scan. Wat gaan die drie maanden toch ontzettend snel voorbij. Deze keer heb ik niet zoveel last van spanningen. Het lijkt wel of het went!
Eerst het infuus laten prikken voor de contrastvloeistof. De aardige jongedame die dit doet bij mij geeft veel uitleg: dit is om de nieren, urinewegen en BLAAS..... goed in beeld te brengen. Natuurlijk kan ik het niet laten om te reageren: dat zou heel knap zijn......ik heb namelijk geen blaas meer. Ze reageert erg geschrokken en verontschuldigt zich uitgebreid. Ik heb eigenlijk meteen spijt dat ik zo reageerde en geef lachend aan dat het niet erg is en ik er goed mee kan dealen en zij zich nu waarschijnlijk rotter voelt dan dat ik me voel. Bij de CT-scan zelf gebeurd precies het zelfde: weer de uitleg van de functieassistent dat het o.a. is om mijn blaas goed in beeld te brengen. Deze keer hou ik mijn mond. Tijdens de scan moet ik 12 minuten wachten om de contrastvloeistof zijn werk te laten doen, veel tijd om na te denken. Mij raakt zo'n opmerking niet echt maar ik kan me voorstellen dat het voor iemand anders wel naar kan overkomen. Bijvoorbeeld als je het nog helemaal niet verwerkt heb. Het lijkt me een kleine moeite om hier rekening mee te houden. Even een status inkijken voor de scan en dit soort "versprekingen" zouden niet meer voor hoeven komen. Zowel voor de patiënt als voor de functieassistent beter denk ik.
Nu wachten op de uitslag, volgende week dinsdag. Ik denk dat ik deze tijd wel goed doorkom. Voel me er redelijk relaxt onder. Gelukkig was mijn man weer mee en dit ziekenhuisbezoek hebben we afgesloten met een bezoek aan de fantastische Markthal in Rotterdam met koffie en cheesecake bij Jamie Olivers restaurant (nog maar net geopend). Een absolute aanrader als je eens in Rotterdam bent, zowel Jamie als de Markthal.
Eerst het infuus laten prikken voor de contrastvloeistof. De aardige jongedame die dit doet bij mij geeft veel uitleg: dit is om de nieren, urinewegen en BLAAS..... goed in beeld te brengen. Natuurlijk kan ik het niet laten om te reageren: dat zou heel knap zijn......ik heb namelijk geen blaas meer. Ze reageert erg geschrokken en verontschuldigt zich uitgebreid. Ik heb eigenlijk meteen spijt dat ik zo reageerde en geef lachend aan dat het niet erg is en ik er goed mee kan dealen en zij zich nu waarschijnlijk rotter voelt dan dat ik me voel. Bij de CT-scan zelf gebeurd precies het zelfde: weer de uitleg van de functieassistent dat het o.a. is om mijn blaas goed in beeld te brengen. Deze keer hou ik mijn mond. Tijdens de scan moet ik 12 minuten wachten om de contrastvloeistof zijn werk te laten doen, veel tijd om na te denken. Mij raakt zo'n opmerking niet echt maar ik kan me voorstellen dat het voor iemand anders wel naar kan overkomen. Bijvoorbeeld als je het nog helemaal niet verwerkt heb. Het lijkt me een kleine moeite om hier rekening mee te houden. Even een status inkijken voor de scan en dit soort "versprekingen" zouden niet meer voor hoeven komen. Zowel voor de patiënt als voor de functieassistent beter denk ik.
Nu wachten op de uitslag, volgende week dinsdag. Ik denk dat ik deze tijd wel goed doorkom. Voel me er redelijk relaxt onder. Gelukkig was mijn man weer mee en dit ziekenhuisbezoek hebben we afgesloten met een bezoek aan de fantastische Markthal in Rotterdam met koffie en cheesecake bij Jamie Olivers restaurant (nog maar net geopend). Een absolute aanrader als je eens in Rotterdam bent, zowel Jamie als de Markthal.
11 reacties
Ik vind het eigenlijk nalatig, ze moeten zich toch wel voorbereiden en niet iedere patient is hetzelfde. Sommigen zal dit echt wel pijn doen, denk ik. Maar gelukkig kon jij er mee omgaan, en raakte niet van slag. Wat goed dat je lekker naar de Markthal bent geweest, met zo'n heerlijk taartje. Toen wij er ongeveer 3 weken geleden voor 't eerst zijn geweest, was het er volgens mij nog niet.
Vorige week waren we ook in het Erasmus voor de controle van het oog (tumor weer iets geslonken en bloedwaardes goed), maar was door het uitlopen van het spreekuur enz. erg laat geworden, toen daar maar een kopje thee met iets lekkers genomen, maar wordt er niet vrolijker van. Dus volgende keer ook op naar de Markthal. Ik denk aan je volgende week, liefs Corine.
Ik duim me je mee voor een goede uitslag! We gaan er weer voor!
liefs kiki
Fijn dat je uitslagen goed waren. Ik laat nog wel even weten hoe mijn uitslagen waren.
Liefs Mieke
Tja en dat met de blaas overkomt mij ook steeds. Dat blijft denk ik lastig. Zelfs mij huisarts versprak zich een keer (ze schrok er zelf helemaal van) en ook ikzelf heb me weleens versproken, dat ik een blaasontsteking had. Moet ik natuurlijk nu urineweginfectie noemen. Het is denk ik gewoon bizar voor mensen en daardoor een automatisme. Voor de renogram bleven ze me ook steeds vragen of ik wel had uitgeplast. En ik merk ook geregeld dat mensen wat geschokt lijken als ik vertel dat ik geen blaas meer heb. Het is denk ik toch een raar en naar idee voor mensen met blaas om geen blaas meer te hebben. Ik denk dat als de verwerking en acceptatie goed verloopt het niet zo erg is dat mensen zich gemakkelijk blijven vergissen. Ik heb er niet zoveel last van. Volgens mij went dit ook.
Ik moest even googelen wat een renogram is. Was dat de eerste keer dat je een renogram kreeg en weet je of dat standaard is? Ik heb er nog nooit van gehoord. Fijn dat alle uitslagen steeds zo goed zijn bij jou. Wat je over vertrouwen zegt klopt voor mij wel, naarmate meer goede uitslagen meer vertrouwen. Op naar dinsdag!