Goede uitslag!

Ik val meteen maar met de deur in huis. Coloscopie achter de rug (gisteren) en alles is goed!! Geen poliepen en geen kanker!!

Jullie kunnen je vast voorstellen hoe groot de opluchting was! Toen ik de uitslag kreeg viel er een loden last van me af. 

- geen kanker

- geen chemo

- geen tweede stoma (mijn grootste angst)

Het had nog wel wat voeten in aarde om de afspraak rond te krijgen. 
Via het bevolkingsonderzoek hadden ze een afspraak gepland in het streekziekenhuis, waarmee ik zeer slechte ervaringen heb, zeker op het gebied van kanker. 
Ik weet dat die verhalen over elk ziekenhuis de ronde doen en realiseer me dat er ook heeel veel goeds in dat ziekenhuis wordt gedaan maar mijn ervaringen, zeker toen ik een NEC 3 in de blaas had, waren zeer slecht. 
Na overleg met mijn uroloog (Erasmus MC) toch besloten om het onderzoek daar te laten staan i.v.m. de langere wachttijd in het Erasmus MC.

Wat mij wel efficiënt leek was dat de coloscopie meteen ook werd ingepland en heel naïef dacht ik dat dat misschien ook al wel zo zou zijn. Voor de zekerheid toch meer even gebeld hoe dat zat. 
Helaas kreeg ik iemand aan de telefoon die schijnbaar een hele slechte dag had. Ze kon alleen maar aangeven dat ik eerst naar de arts moest en dat die zou bepalen of ik ook een coloscopie zou krijgen....... 

Raar, door de bevingen bij het bevolkingsonderzoek was al naar voren gekomen dat dit zou moeten. 

Op alles wat ik vroeg werd met zeer geïrriteerde stem dat zinnetje als een soort mantra herhaald. Nadat ik opgehangen had was mijn enige gedachte: 

IK GA NIET NAAR DAT ZIEKENHUIS. 

Via een collega bij Inloophuis De IJssel, waar ik vrijwilligerswerk doe was ik al geattendeerd op de DC Klinieken. 
Na mijn nare ervaring met de geïrriteerde dame dus toch maar daarheen gebeld. Wat een verademing:

-  tijd voor me

- aardig

- meedenkend

Ik moest diverse keren heen en weer bellen, kreeg steeds een andere dame maar iedere keer hetzelfde: 

-  tijd voor me

- aardig

- meedenkend

Waarom kan dit in de privéklinieken wel en niet in een ziekenhuis. Helaas moest ik de afgelopen jaren regelmatig in diverse ziekenhuizen zijn en bijna altijd heb je het gevoel dat de dame die achter de balie zit jou als een stoorzender ziet. Heel af en toe tref je een vriendelijke dame aan maar dat is meer uitzondering dan regel. Ik weet dat de werkdruk in ziekenhuizen groot is maar evenzo ook in de privéklinieken. Ook daar stond ik in de wacht voor ik iemand aan de telefoon kreeg. 

 Een glimlach of een vriendelijk woord is zo'n klein gebaar en doet zoveel goed. 

Zeker als je in spanning zit over uitslagen i.v.m. zo'n vernietigende ziekte als kanker! 

Ik hoop dat hier meer aandacht voor komt binnen de reguliere ziekenhuizen. 

Ben benieuwd of jullie deze ervaring herkennen of dat ik een uitzondering ben. 
Ik hoor het graag!