Stilte voor de storm!

Het is inmiddels vier weken geleden dat mijn laatste chemo begon. Ik zit nu in een vrij rustige periode van conditie opbouwen en heel blij en opgelucht zijn dat de chemo achter de rug is. Ik ben na de vierde chemo minder misselijk geweest dan na de derde maar veel meer last van moeheid gehad. Normaal gesproken ben ik nog steeds heel blij met ons split-level huis maar nu heb ik al die trappen ook wel eens vervloekt. Een aantal weken ben ik zo moe geweest dat ik halverwege de trap moest stoppen om even uit te rusten. Aan de andere kant zorgen al die trappen er misschien ook wel voor dat ik mijn conditie weer wat sneller opbouw. Nu, vier weken na de laatste chemo, gaat het een stuk beter met mijn conditie. Ik neem zonder problemen de trap. Wandel veel en als het slecht weer is loop ik binnen op mijn loopband, die ik gelukkig nog steeds niet heb weggedaan. Die komt nu weer heel goed van pas.

Het voelt nu als een stilte voor de storm. Chemo afgerond. Afgelopen woensdag een CT gehad, waar ik aanstaande dinsdag 23 december de uitslag van krijg (ik verwacht eigenlijk dat die goed is, ook al is het afwachten weer erg spannend) en dan op 9 januari de operatie. Op een bepaalde manier leef ik er naar toe. Het voelt of ik al volledig heb geaccepteerd dat ik een stoma krijg. Ik heb er heel veel over gelezen, stoma materiaal besteld, er een dag mee rond gelopen om eens te ervaren het het voelt etc., maar ik realiseer me ook heel goed dat de echte acceptatie pas komt als ik daadwerkelijk die stoma heb en dat het dan ook nog wel eens tegen kan vallen. Nu eerst de kerstdagen en oud en nieuw. Ik denk dat het emotionele dagen worden. De onzekerheid blijft en bij speciale dagen\gebeurtenissen zit ik toch met de vraag: is dit de laatste keer dat ik dit mee maak........
Afgelopen week op mijn werk ook te horen gekregen dat ik in april mijn baan kwijt ben. Dit heeft niets met mijn ziek zijn te maken. Door dat er zoveel in de zorg veranderd moet de geweldige zelfstandige kliniek waar ik werk één van haar drie vestigingen sluiten. Dit houdt in dat er geen vaste contracten worden gegeven. Ik had al drie keer een tijdelijk contract gehad dus voorlopig einde verhaal. Na drie maanden wordt er gekeken of er uren over zijn of misschien de mogelijkheid van een nuluren contract. Ik vind het verschrikkelijk dat ik mijn baan kwijt ben. Het is met grote voorsprong de leukste baan die ik ooit heb gehad. Van mijn kant alle begrip voor de keuze die is gemaakt en alle vertrouwen dat het volgend jaar goed komt.

Mijn voorgaande blogs: https://www.kanker.nl/miekek/blog