Weer naar huis gestuurd!!!

Nou gisteren (vrijdag) dan maar voor de tweede keer een hoopvolle poging doen om mijn tweede chemo te kunnen ondergaan. Hmmmm ik vind het raar klinken net of je er naar uit kijkt. In dit geval is het van twee kwaden de minst kwade kiezen. Chemo is verschrikkelijk en de onzekerheid hoe je je gaat voelen tijdens en na de tweede kuur is totaal onvoorspelbaar maar met een agressief restant van een tumor in je lijf zitten waarvan je niet weet hoe die zich ontwikkelt is vele malen erger. Dus JA ik kijk uit naar deze chemo.
Vrijdag zijn we weer mooi op tijd in het ziekenhuis. Klokslag acht wordt mij wat bloed afgenomen. Dan naar de afdeling. Een andere afdeling dan waar ik normaal lig. Het ziet er veel frisser en mooier uit. Tweepersoonskamers met douche en toilet op de kamer. Alleen al daarom hoop ik dat mijn waarden goed zijn en ik hier mijn kuur kan ondergaan. Het wachten duurt lang. Gelukkig heb ik mijn man, dochter, laptop en telefoon bij mij. Het personeel van die afdeling komt regelmatig binnen wandelen en een praatje maken en zo komen we de tijd wel door.
Dan eindelijk de arts. Mijn waarden zijn gestegen van 0.36 naar 0.88. Niet genoeg!! De arts geeft aan de ze toch nog even wil overleggen met haar supervisor, mijn behandelend oncoloog. Dus weer wachten. Eigenlijk wel weten dat je naar huis moet maar toch nog een klein beetje hoop dat het wel door gaat. Helaas!!!
Als de neutrofielen naar 1.0 waren gestegen hadden ze de gok genomen (moet eigenlijk 1.5 zijn) maar dit is echt te laag :(. Toch weer even een paar tranen maar gelukkig kan ik ze weer snel tegen houden.
Voor we naar huis gaan lopen we nog even bij de kapperszaak langs waar ik nog wat mutsjes had besteld. Hoe handig dat deze zaak tegen over de kliniek gevestigd is. Er zijn er weer 2 binnen gekomen, die zowel erg mooi zijn als lekker zitten. Vooral dat laatste is belangrijk want ik heb erg veel last van de stoppeltjes die nog op mijn hoofd zitten. Het prikt en jeukt soms heel erg en ik zal blij zijn als de laatste stoppels zijn verdwenen.
Nu naar huis. Gelukkig ziet het weer er voor het weekend erg goed uit. Die middag al een heerlijk wandeling gemaakt met mijn zus. Vandaag en misschien morgen ook even lekker naar Kijkduin. Wat is lekkerder dan op het strand alle nare gedachten even uit je hoofd te laten waaien, en daarna een lunch, hopelijk buiten in het zonnetje. Ik hou de tip die ik kreeg van iemand (altijd iets leuks plannen na een tegenslag) trouw in gedachten en het helpt!!!


Mijn voorgaande blogs: https://www.kanker.nl/miekek/blog