25 November 2020: eindstation Torrevieja

Er is zoveel gebeurd sinds de laatste blog. Inmiddels zijn we dus toch in Torrevieja beland en ik voel me hier eindelijk op mijn plek.

Vlak voor de lockdown durfde ik eindelijk naar de oncoloog te gaan voor een volledige checkup. Hoewel ik me super goed voel en ook veel fitter. Ook weer in de thuiszorg ben begonnen, was ik toch niet gerust. Inmiddels is mijn spaans redelijk, maar zodra het om specifieke uitleg gaat, wordt het toch lastig.

De oncoloog snapte niet dat ik geen chemotherapie heb genomen. De radiologe moest wel 10 foto´s maken voor de mammografie om alles goed in beeld te krijgen. En klagen dat mijn borsten te groot waren. Ik kon goed meekijken op het scherm en zag tot mijn schrik een grote witte vlek.

Toen ik de afspraak zou krijgen, begon het......de wereld op zijn kop. Alles ging dicht, ook de poliklinieken. Volledige lockdown en nu ?????

Gelukkig na een paar weken belde de oncoloog om te zeggen dat alles in orde was. Yes, geen kanker.

Maar heel het leven veranderde. Wij zaten inmiddels in een appartement met twee tieners in quarantaine. Ik mocht doorwerken, maar thuis werden ze gek.

Dus we verhuisden naar een woning in een urbanisatie. Heerlijk....en je kunt buiten lopen. Zwembad voor de deur. Grasveldje ernaast. 

Bij de zoute meren in Torrevieja.........nu vechten voor een normaal leven. Niet tegen de kanker, maar tegen de Corona gekte. Dus nu geld nog steeds: Never give up !!!