5 MEI 2022: Daar gaan we weer...

Hospital Torrevieja...ik geniet van een tostada tomate en een café con leche in het restaurant.

Vanmorgen om half 8 vertrokken op mijn fiets voor een bloedonderzoek en inmiddels ben ik op de bus aan het wachten nadat ik de radiologie heb bezocht voor foto's van mijn ruggenwervel.

De uitslag van de mammografie heb ik inmiddels. Er zitten meerdere nodussen in mijn linker borst. Alle onderzoeken gaan zo traag, voor alles is een wachtlijst. Van wat voor de pandemie het vijfde beste ziekenhuis van Europa was voor oncologie, lees ik nu alleen maar slechte verhalen. Het ziekenhuis is over genomen door de staat en helft van het personeel ontslagen. Het baart me zorgen dat alles zo traag gaat en de communicatie onderling ontbreekt.  Het is voornamelijk afwachten voor ik meer weet. 

Ondertussen is er toch iets bijzonders gebeurd. Na nachten wakker liggen van krampen in mijn nek ( ik heb inmiddels ontdekt dat ik zeker 5 centimeter ben gekrompen), ben ik afgelopen zondag naar Salt church gegaan in los Montesinos. Daar hebben ze voor mij gebeden en sindsdien slaap ik de nachten door zonder pijn.

De liefde en aandacht van de mensen om me heen voelde als een warme deken. Vol vertrouwen op God stap ik de rollercoaster weer in. Hij heeft een plan en ik ben benieuwd waar het deze keer heen gaat.

De kinderen zijn inmiddels tieners en we zijn een heel hecht gezin. Ik hoop dat dit avontuur snel een positieve wending krijgt.