Woensdag 28 mei: de primaire tumor speelt verstoppertje.
woensdag 28 mei:
Deze week duurde nog langer dan de vorige. Vol spanning zitten we weer in het kamertje.
Deze keer een nieuwe oncoloog, omdat de vorige niet kon deze week en hij me niet wilde laten wachten.
Gelukkig weer een vriendelijke arts die helder is in zijn verhaal.
De primaire tumor was niet te vinden op de PET-scan. Verder was er in de rechter oksel duidelijk activiteit te zien (dat wisten we al) en ook iets in de linker oksel.
Voor de rest was niks te zien op de scan, Eerst de opluchting dat ik niet helemaal onder zit, dan realiseer ik me dat ze dus niet weten welke kanker ze moeten uitschakelen met chemo. Dat betekend dus dat de uitzaaiingen die zo klein zijn dat ze met chemo weg gaan, nu gewoon hun gang kunnen gaan.
De oncoloog stelt voor om de hele rechter oksel leeg te halen, oksel toilet dus...wat een raar woord. Dan zal de patholoog uit de cellen proberen de kanker vast te stellen. Daarna volgt dan chemo en / of bestraling.
Ze gaan nog eens bespreken in de vergadering of iemand nog betere ideeën heeft. Anders is dit het plan.
We zijn eigenlijk te overdonderd om vragen te stellen. Gelukkig geeft de oncoloog zijn visite kaartje en zegt dat we altijd een mail mogen sturen als we vragen hebben.
Even lekker uit eten om de balans op te maken dachten we. Hebben we 2 uur op ons eten zitten wachten om het in te laten pakken omdat we de kids op moesten halen bij de pgb'er. Slechte bediening en niet eens excuses dat het zo lang duurde.
De kids waren super relaxed toen we ze ophaalden. Het is alsof ze bij hun grote zus zijn, ze voelen zich helemaal thuis bij de nieuwe pgb'er. We halen samen nog een lekker ijs en maken plannen voor de komende 2 dagen dat de kids vrij hebben.
We besluiten naar de ardennen te rijden. Onze dag is weer goed !
Donderdag 29 mei:
Hemelvaartsdag, we zijn op weg naar Spa. Bij Simpelveld zijn we de weg al kwijt. Binnenkort toch maar een tom-tom aanschaffen.
Dan maar naar het 3 landenpunt in Vaals. Het wordt een te gekke dag en hebben de grootste lol.
Terwijl ik mijn foto-toestel pak, zien we dat de jongens de vlaggen uit de grond hebben gehaald en er doodleuk mee staan te zwaaien. Oepsie...gauw terug zetten ! Hopelijk staan ze op de goede plek.
We rijden Duitsland in en komen in Hertzhogenrath uit om wat te eten. We belanden in een grill-room. Heel vriendelijke bediening, super lekker eten en ook nog goedkoop.
Na het eten nog een bolletje ijs halen bij de ijssalon ernaast. Wat een feest vandaag !
Vrijdag 30 mei:
We rijden naar Bastogne in de Ardennen. Onderweg gaan we picknicken in de bergen. Het rijden is vermoeiend, vooral het opletten op de weg en alle borden zijn in het Frans.
In Bastogne lopen we door het centrum en maken foto's van de oorlogsmonumenten.
Op de terugweg gaat het rijden beter en rijden we zonder pauze terug.
Papa moet naar de oefenbunker voor de radio. En ik geniet van de avond met de kids. Weer een heerlijke dag gehad !
Zaterdag 31 mei:
Heel vroeg papa naar de bus gebracht. Hij gaat naar Forta Rock en heeft het super fijn ! Wij gaan naar Op de Bies , waar de kinderen activiteitenmiddag hebben.
Er na gaan we een collega van mij bezoeken. De kids helpen in de tuin en genieten van de dieren. Ik kan ondertussen mijn verhaal kwijt. We hadden elkaar al een paar weken niet gezien.
De kids mogen opblijven, we eten lekker samen en ik schrijf tussendoor aan mijn blog.
In een artikel op de website las ik info over kanker met onbekende primaire tumor. Ik schrik wel dat maar 1 op de 7 mensen nog leven 1 jaar na de diagnose. Wel logisch omdat je niet weet welke chemo aanslaat.
Ik besluit dat ik die ene ben die het gaat redden. Op het moment voel ik me alleen maar super moe, maar zeker nog niet ziek.
Ons gezin wordt steeds hechter en ik geniet van mijn gezinnetje. Eigenlijk is het leven heel fijn op het moment !
Deze week duurde nog langer dan de vorige. Vol spanning zitten we weer in het kamertje.
Deze keer een nieuwe oncoloog, omdat de vorige niet kon deze week en hij me niet wilde laten wachten.
Gelukkig weer een vriendelijke arts die helder is in zijn verhaal.
De primaire tumor was niet te vinden op de PET-scan. Verder was er in de rechter oksel duidelijk activiteit te zien (dat wisten we al) en ook iets in de linker oksel.
Voor de rest was niks te zien op de scan, Eerst de opluchting dat ik niet helemaal onder zit, dan realiseer ik me dat ze dus niet weten welke kanker ze moeten uitschakelen met chemo. Dat betekend dus dat de uitzaaiingen die zo klein zijn dat ze met chemo weg gaan, nu gewoon hun gang kunnen gaan.
De oncoloog stelt voor om de hele rechter oksel leeg te halen, oksel toilet dus...wat een raar woord. Dan zal de patholoog uit de cellen proberen de kanker vast te stellen. Daarna volgt dan chemo en / of bestraling.
Ze gaan nog eens bespreken in de vergadering of iemand nog betere ideeën heeft. Anders is dit het plan.
We zijn eigenlijk te overdonderd om vragen te stellen. Gelukkig geeft de oncoloog zijn visite kaartje en zegt dat we altijd een mail mogen sturen als we vragen hebben.
Even lekker uit eten om de balans op te maken dachten we. Hebben we 2 uur op ons eten zitten wachten om het in te laten pakken omdat we de kids op moesten halen bij de pgb'er. Slechte bediening en niet eens excuses dat het zo lang duurde.
De kids waren super relaxed toen we ze ophaalden. Het is alsof ze bij hun grote zus zijn, ze voelen zich helemaal thuis bij de nieuwe pgb'er. We halen samen nog een lekker ijs en maken plannen voor de komende 2 dagen dat de kids vrij hebben.
We besluiten naar de ardennen te rijden. Onze dag is weer goed !
Donderdag 29 mei:
Hemelvaartsdag, we zijn op weg naar Spa. Bij Simpelveld zijn we de weg al kwijt. Binnenkort toch maar een tom-tom aanschaffen.
Dan maar naar het 3 landenpunt in Vaals. Het wordt een te gekke dag en hebben de grootste lol.
Terwijl ik mijn foto-toestel pak, zien we dat de jongens de vlaggen uit de grond hebben gehaald en er doodleuk mee staan te zwaaien. Oepsie...gauw terug zetten ! Hopelijk staan ze op de goede plek.
We rijden Duitsland in en komen in Hertzhogenrath uit om wat te eten. We belanden in een grill-room. Heel vriendelijke bediening, super lekker eten en ook nog goedkoop.
Na het eten nog een bolletje ijs halen bij de ijssalon ernaast. Wat een feest vandaag !
Vrijdag 30 mei:
We rijden naar Bastogne in de Ardennen. Onderweg gaan we picknicken in de bergen. Het rijden is vermoeiend, vooral het opletten op de weg en alle borden zijn in het Frans.
In Bastogne lopen we door het centrum en maken foto's van de oorlogsmonumenten.
Op de terugweg gaat het rijden beter en rijden we zonder pauze terug.
Papa moet naar de oefenbunker voor de radio. En ik geniet van de avond met de kids. Weer een heerlijke dag gehad !
Zaterdag 31 mei:
Heel vroeg papa naar de bus gebracht. Hij gaat naar Forta Rock en heeft het super fijn ! Wij gaan naar Op de Bies , waar de kinderen activiteitenmiddag hebben.
Er na gaan we een collega van mij bezoeken. De kids helpen in de tuin en genieten van de dieren. Ik kan ondertussen mijn verhaal kwijt. We hadden elkaar al een paar weken niet gezien.
De kids mogen opblijven, we eten lekker samen en ik schrijf tussendoor aan mijn blog.
In een artikel op de website las ik info over kanker met onbekende primaire tumor. Ik schrik wel dat maar 1 op de 7 mensen nog leven 1 jaar na de diagnose. Wel logisch omdat je niet weet welke chemo aanslaat.
Ik besluit dat ik die ene ben die het gaat redden. Op het moment voel ik me alleen maar super moe, maar zeker nog niet ziek.
Ons gezin wordt steeds hechter en ik geniet van mijn gezinnetje. Eigenlijk is het leven heel fijn op het moment !
2 reacties
Mijn moeder zit in hetzelfde ongelukkige schuitje maar die positieve blik van jou is respectwaardig . Hoop dat je tot een behandelbare groep hoort!
groetjes Ilona