2021-11-30 in de VS wat langer
Hoi allemaal,
Ik ben nog een weekje extra in de VS en kom pas 5 dec weer terug in koude kikkerland.
Op lichamelijk gebied heb ik alleen nog maar last van diezelfde pijn onderin mijn buik ter hoogte van iets boven rechterlies. Als ik me de hele dag bijna niet veroer of alleen maar binnenshuis van kamer tot kamer loop, dan heb ik er geen last meer van na een dag, maar ga ik een dag wat meer doen, dan wordt het een gevoelige plek. Bevriende arts meldde me dat het waarschijnlijk een spier is die geraakt is tijdens de operatie en dat ik wellicht fysiotherapie zou moeten doen. Maar ja, beetje onhandig nu in ik de VS zit. Ook geen zin om het AVL te gaan bellen. Ik wacht nog wel even af. Eerder al zeiden ze als je geen koorts hebt, niet rood of vermoeid oid bent, dan in principe kan het nooit heel spannend zijn en rustig afwachten. Nu alweer 4 weken na de operatie en voor compleet herstel zou tot 6 weken nodig zijn. Ik richt me nu maar op volgende week 8 dec waar ik een afspraak voor controle heb bij de uroloog. Daar zal ik het dan wel meenemen.
Meest spannende afspraak echter is 13 dec waar een nieuw CT-scan zal worden gemaakt. Ik weet ook echt niet wat ik moet denken en laat dus maar staan wat ik kan vragen, want ik realiseer me dat alhoewel de medische wetenschap met die kanker hele slimme dingen doet, er op de basale vraag of die kanker gaat terugkomen ergens en zoja wanneer echt geen antwoord gaat komen. Zelfs niet een benadering. Oftewel het kan over 2 maanden zijn of over 5 jaar. Zoiets krijg je dan te horen. En dat is dus waar je het mee moet doen. Een onzekerheid die boven je hoofd hangt en waar ik echt niet depri van wordt, maar die wel telkens terugkomt en alles wat je denkt te gaan plannen voor de wat langere termijn in feite ondermijnt. Planningen momenteel op de kortere termijn worden voorlopig gedwarsboomd door de behandeling die ik straks zal ondergaan, waardoor ik 1x per 2 weken een kleine dag zal moeten doorbrengen in het ziekenhuis. Maar ook voor die korte termijn denk je.... wat zal het resultaat van die scan zijn. Soms beeld ik me in dat ik misschien wel liever heb dat er iets ontdekt wordt, dan heb ik tenminste wat zekerheid. Dus dan de zekerheid van het echt kut is lijkt dan even beter te zijn omdat ik dan geen onzekerheid meer heb. Een bizarre gedachte, maar ik betrapte me erop.
Dan toch gauw wel weer hopen dat het voorlopig allemaal weg gaat blijven en daar nu bij houden. Altublieft dankuwel goedenavond samen en tot gauw!
2 reacties
Dat is zo herkenbaar. Hier nierbekkenkanker en in augustus 1e controle gehad. Maanden daarvoor heen en weer geslingerd tussen vertrouwen en onzekerheid. Bij controle bleek er een nieuwe tumor in mijn blaas te zitten. Van dezelfde familie, maar dit keer laaggradig, Goed te behandelen, maar wel opereren en nu chemo spoelingen. Was natuurlijk helemaal niet blij met dat nieuws, maar de onrust in lijf en hoofd was weg. Zo van “ ok, daar zit het en daar gaan ze wat aan doen”. Nu ik geopereerd ben en bezig met de spoelingen zijn de onzekerheden er ook weer. Bij pijn in de buik schiet het toch weer door je hoofd, wat is dit en moet ik wel of niet aan de bel trekken? Pfff kost veel energie, Jij heel veel succes/sterkte aanstaande maandag, We gaan voor een goede uitslag!
Oh wat een tegenslag. Maar dat is ‘ons’ lot vanaf heden en hoort er dus blijkbaar bij. Hoe naar ook, ik dank je wel dat je dit deelt: voelt die onzekerheid weer net wat anders. Hoop dat je verder zoveel mogelijk gevrijwaard blijft van onverwachte pijntjes!