De 1 e 3 weken zitten erop.

De eerste  3 weken zitten erop, ik kan niet anders zeggen dat het echt pittig is. Ik zit s'ochtends in de tank en ga daarna naar mijn werk. Vroeg op laat thuis, eten.. koffie en om 21.40 lig ik  in mijn mandje...kapot. Samen met nog iemand in de tank zijn wij de enigste patiënten   die werken. De rest is gepensioneerd of heeft zich ziek gemeld omdat het werk naast de HBOT te veel werdt. We  zitten met zijn 12e in de tank, soms met 14. Het is echt een onwijs leuke groep, we lachen wat af. We steunen elkaar en luisteren naar elkaar, zitten allemaal in het zelfde schuitje. In de 3e week voel ik een soort gebubbel in mijn buik, een vreemd gevoel. Ik had geen idee, tot ik aan de lippofilling dacht. Ook in mijn buik zit natuurlijk  littekenweefsel vanwege het afzuigen van vet om de ontstane holte  in mijn borst op te vullen. Het plasma gaat daarnaar toe waar het nodig is, wat zit ons lichaam toch raar in elkaar😁.  Verder voel ik nog niets, behalve dan dat ik mij behoorlijk moe begin te voelen. Doe ik zelf, ik blijf veel te lang op mijn werk, wekkertje om 5.45,  s'avonds vaak pas om 18.30 thuis. Ik voel mij een beetje schuldig naar mijn collega's, ik weet het, het slaat nergens op. Aard van het beestje😁. Ik hoor goede resultaten in de tank. Een vrouw kon bijna niet meer staan of lopen door late bestralingsschade in haar bekken. Het gaat iedere dag beter met haar, staan en lopen gaan enorm vooruit.  Een andere vrouw kon bijna niet meer praten, na weken had ze weer een luide stem.  Ik moet je zeggen, dit stimuleert de mens wel om vol te houden.👍👍