Ga nu voor het echie..

Ik heb beide operaties goed doorstaan, de 2e was heftiger dan de 1e. Logisch ik had niet verwacht nogmaals onder het mes te moeten en daarbij ook nog een weefsel -flap transplantatie te moeten ondergaan. Ik knapte snel op en voelde mij prima. Was weer snel aan het werk en liep zelfs na 2 weken al weer hard. Weliswaar met een sport bh maar dat ging prima. Ook voor de nacht heb ik zeker 6 weken een sport bh gedragen, dat voelde echt goed en veilig. Ik had hem gekocht bij Hunkemoller, en kreeg hulp van een hele lieve verkoopster!! Kortom ik heb alles goed doorstaan. En dan komt de dag dat je naar het AVL moet voor het verdere beleid. Dan is het plots echie!! Je zit in een wachtkamer met een heleboel andere mensen en die hebben allemaal kanker.... Ik hoor er nu ook bij, het lijkt wel of je op zo'n moment pas beseft dat je al die tijd op de automatische piloot geleefd hebt en nu krijg je een klap met de hamer. Potverdikkie nu gaat die narigheid beginnen van de bestralingen. Iedereen leeft mee en vraagt hoe het met mij gaat! Meestal antwoord ik "Prima hoor gaat goed met mij" maar ondertussen heb ik slapeloze nachten. Iedere keer weer schiet zo'n moment door mij heen en besef ik dit gaat allemaal over mij!! Het blijft zo onwerkelijk. Heftig allemaal!😔😔