Yes it's done!!

Yeah de bestraling is achter de rug?😃 Ik heb de laatste gehad. Heerlijk dat het achter de rug is. Ik kan je wel vertellen dat het een flinke belasting op mijn dagelijks leven is geweest is, 5 X in de week naar het AVL! Ga er maar aanstaan. Voor en na mijn werk. Soms was ik zo klaar, soms duurde het een half uurtje. Maar het is voor een goed doel, mijn gezondheid!!🤗 Ik ben blij dat ik de bevolkingsbus in ben geweest en eruit gepikt ben. Naar nieuws....maar je kunt er wat aan doen. En geloof mij ook ik heb vriendinnen die niet voor een check gingen. Die hebben van hun kinderen op hun donder gekregen, ze zijn er erg van geschrokken en gaan zeker bij het volgende bevolkingsonderzoek voor een check. "Borstkanker dat krijg ik toch niet dus waarom zou ik gaan" Ja hoor struisvogelpolitiek heet zoiets. Ik heb het ook altijd gedacht, maar ik ging wel!! En ik werdt eruit gepikt!! Het was bij mij DCIS, een voorstadia van borstkanker maar je krijgt dezelfde behandeling. Het bleek echter wel dat het al graad 3 was, er was necrothisch materiaal te zien in mijn borst en de melkgangen waren al aan het wijken met onrustige sneldelende cellen. Ik was gewoon net op tijd, ben ik bijzonder blij om. Hoe anders kan het zijn als je je kop in het zand steekt, en het kan ook heel anders gaan. Geloof mij ik maak het mee; borstca met uitzaaiingen naar het brein. Een jonge vrouw nota bene. Het ergste is ik maak het vaak mee, geloof mij dan moet ik bij een opname wel even slikken hoor. Er zijn vaak jonge kinderen,...een echtgenoot... heftig allemaal. Wat zie ik soms een hoop narigheid. Weet je wanneer iemand hoogbejaard is en ziek wordt is het verschrikkelijk maar de persoon heeft een lang leven gehad. Het houd een keer op. Jonge mensen die doodgaan dat hoort niet, dat mag niet!! Maar het gebeurt wel, ik maak het vaak mee😐 Maar goed dit was de laatste vandaag. Mijn borst jeukt en is rauw, mijn tepel is zwart gekleurd. Ben voor de laatste maal bij de bestralingsarts geweest en ik neem afscheid van iedereen en van het AVL. Ik hoop er nooit meer te komen. Ik ga naar mijn werk en merk aan mijzelf dat ik best een beetje emotioneel ben. Eenmaal op mijn werk komt een collega aanlopen met een bloemetje namens het team. De lieverds ze wisten het!! Ik pink even een traantje weg. Ik werk hier nog maar net, ben net uit mijn proeftijd. Dit verwacht niemand. Het was wel overleven, je ondergaat alles met verstand op nul. Toch kon ik werk en privé gelukkig goed scheiden. Tuurlijk maak ik ook vreselijke dingen mee maar ik neem het niet mee naar huis!! Behalve soms.. een uitzondering wat op ons allemaal zo'n indruk maakt, dan gaan we ook in gesprek met elkaar om het een plekje te kunnen geven. Wanneer ik klachten en of problemen krijg mbt tot bv liittekenweefsel of een deuk in mijn borst dan mag ik na 9 maanden contact opnemen met de plastisch chirurg voor ev een aanvullende nabehandeling. Na 9 maanden is de bestraling zo goed als uitgewerkt. Het is afwachten wat de verzekering gaat doen, het kan iedere jaar wisselen of en wat ze betalen!! De plastisch chirurg geeft aan dat bij pijn of een ontstane deuk er nog een mogelijkheid is tot lippofilling. Er zou dan door middel van lippofilling vet uit bv mijn buik, (wat geoogst en gefilterd word) ingespoten kunnen worden in een ontstane deuk maar ook kan er vet gespoten worden onder littekenweefsel wat erg pijnlijk kan zijn. We gaan het zien, ik hoop dat het niet nodig is.😉😉 Na 3 maanden na de laatste bestraling ga ik voor de 1e nacontrole naar de oncologhisch chirurg. Ook heb ik een afspraak gemaakt met de mamna VPK, echt een fijne meid om mee te praten!! 😃😃