Het leed dat chemo heet.
Hoi allen,
De 2e chemo zit erin gisteren 18 oktober in de ochtend de Cito laten prikken en gelukkig waren de tumorwaardes al gezakt dat geeft de burger weer moed.
We hadden een ontzettend fijn gesprek met oncologie specialiste (verpleegkundige) al onze vragen rustig beantwoord en ook duidelijk was echt een verademing, vaak sta je al buiten met zoveel vragen nog maar deze maal niet, werd ook uitgelegd dat deze cyclus van 6 vele malen zwaarder zou worden.
Ik heb beetje verdrietige week achter de rug, probeer altijd mijn rug te rechten en alles beetje binnen proportie te brengen maar kreeg het niet voor elkaar.
De 2e rust week na de eerste chemo ging mijn haar al uitvallen, waarop ik het kort heb laten knippen scheren vind ik best heftig, maar nu ben ik compleet kaal vond het dit keer heel verdrietig, en dan idd de welbekende opmerkingen kapje staat je leuk je bent verzorgd ja idd daar doe ik alles aan maar de pijn is hevig deze keer geestelijk. Nooit meer echt vrolijk hoe gaan de chemo’s verder alles spookt door je hoofd.
Mijn zoon was deze week jarig ben ik er volgend jaar nog al deze dingen spookten door mijn hoofd maar in zoals ik van dag 1 af heb gezegd het is onafwendbaar en opgeven is geen optie.
Profiteur nu nog even van de dexamethason en bereid me weer voor op een heel zwaar weekje
Succes weer allemaal in onze strijd
Lieve groet Greet
1 reactie
Lieve Greet, wat fijn dat de markers al na twee kuren zijn gezakt. Dat geeft je hoop en kracht om de volgende kuur in te gaan. En wat heftig dat je haar weer is uitgevallen. Mutsjes, sjaals of haarstukjes…. het is en blijft verdrietig om iedere ochtend jezelf te zien in de spiegel met je blote bolletje.Sterkte en veerkracht wens ik je, en dat de volgende chemo’s een flinke tik uitdelen.
Lieve groet, Betty🧡🍀