Onderzoeken spanning

Donderdag a.s. moet ik 2 onderzoeken ondergaan in UMC U waarvan ik uit ervaring weet dat ze vriendelijk gezegd "onprettig" zijn. Ik loop daar al een poosje tegenaan te hikken en merk dat de spanning opbouwt. Ik heb me goed voorbereid, weet wat me te wachten staat, weet ook dat het niet voor niets gedaan wordt....... maar ik heb heel erg het gevoel dat ik ervoor op de vlucht wil. 

Ik voel een heel oud gevoel dat ik als puber had en dan spijbelde, er tussenuit kneep en er even niet was. Mijn ratio heeft zich wat doorontwikkeld (ik ben nu 61), maar mijn gevoel lijkt nog steeds heel erg op dat van die soms bange, soms stoere, soms onbenullige en soms stijfkoppige puber. Ik vind het lastig om er de goede woorden bij te vinden en met name de strijd tussen mijn ratio en gevoel is 'hinderlijk'. 

Mijn gezonde verstand zegt; je hebt die klachten, deze onderzoeken zijn nodig om een goed beeld van de oorzaken te krijgen en dan te kunnen bepalen wat de behandelmogelijkheden zijn. MAAR mijn gevoel zegt; MIJ NIET BELLEN, waar kan ik me ziek melden, van wie moet ik een briefje regelen dat ik er echt niet bij kan zijn, waar moet ik het zoeken en ga zo maar door..........

De goede balans vinden tussen deze krachten vind ik echt lastig. Ik wil verstandig, volwassen en goed geïnformeerd handelen EN ik mag voelen wat ik voel! Ik schrijf nu deze blog om te ontdekken hoe ik hiermee om kan gaan. Wellicht dat lezers vanavond of morgen nog waardevolle tips hebben hoe zij hiermee omgaan.

Donderdag ga ik de onderzoeken aan EN ik ga mijn behandelaren vooraf vertellen hoe ik me erbij voel. Ik reken erop dat ze daar een luisterend oor voor hebben en dat ik wellicht een extra ijsje krijg als ik weer wakker word:). Gelukkig gaat mijn Margo met me mee. Ik mag niet rijden na het onderzoek, maar veel belangrijker is dat zij er voor me is en gaat zorgen dat ik niet 'per ongeluk' de verkeerde afslag neem:).

Pff wat een gedoe zo in mijn hoofd en lijf hè, dit kost een bak energie. Donderdagmiddag zit het er weer op en dan kunnen we kijken hoe het verder gaat. 

2 reacties

Lief Spookje,

Heel normaal om je gespannen te voelen voor zo'n onderzoek. Men komt in je lichaam terwijl jij er niet 'bij' bent. Je geeft zelf al aan dat je het behandelteam gaat inlichten over je gevoel. Dat is wat ik je ook zou adviseren. Mijn ervaring is dat je begrip en empathie zal vinden. Heel veel sterkte en laat je maar lekker verwennen door je vrouw na afloop.

Liefs, Monique 

Laatst bewerkt: 29/08/2023 - 22:32