Balboekje vult zich al aardig

Vandaag de voorbereidingen voor het plaatsen van een PICC lijn (een soort van semi permanent infuus ingang, voor de chemo en voor bloedafname). Weer een ochtendje ziekenhuis. Van Balie A naar Balie B en dan door naar C om vervolgens weer bij A te eindigen. 
Als je dan thuis komt en je bekijkt de  net binnengekomen post van het ziekenhuis, komt het besef wel hard binnen wat er allemaal staat te gebeuren. 3 pagina's met afspraken, en dan staan de chemo's en bestralingen er nog niet eens bij. En dan staat je het huilen nader dan het lachen. 

Volgende week woensdag (29 januari) staat op de planning dat de behandeling gaat beginnen met een ronde chemo en bestraling. Ergens maandag of dinsdag zal de PIC lijn worden geplaatst. Bij de planning van de plaatsing vroegen ze eerst of ik kon komen op een moment dat ik al een gesprek had met een andere arts. Of ik die dan kon verzetten.... Tja, afdelingen binnen een ziekenhuis communiceren blijkbaar via de patient. Gek eigenlijk. 

Vrijdag voor onze jongste naar Arnhem, naar een nieuwe kliniek op intake. En zo heb je al snel een weekje gevuld met artsen. 

Dit weekend de verjaardag vieren van onze oudste. 13 jaar wordt hij. Hopelijk kunnen we er een leuk weekend van maken. Er zijn al cadeaus in bestelling.


 

 

1 reactie

Hoi AdrianJacob,

Wat een zwaar programma. Dan ben je even 100% meneer de kankerpatiënt. Je beschrijft het heel indringend. Ik herken je gevoel, dat het huilen je nader kan staan dan het lachen. Het ziekenhuis binnenlopen en denken: ben ik hier nu wéér? Is dit nu mijn leven geworden?

Het went, tot op zekere hoogte. Maar nooit helemaal.

Veel sterkte en ik hoop dat jullie een mooie verjaardag kunnen vieren met je zoon. Alvast gefeliciteerd. 

Hanneke

Laatst bewerkt: 22/01/2020 - 19:05