Langzaam aan opkrabbelen, en nog steeds geen goede WC

Vanmorgen hebben mijn vrouw, oudste zoon en ik een lekkere wandeling gemaakt en lekker gefietst. Heerlijk zo in het zonnetje. We lopen langs een terrasje, waar wat mensen zitten. Zou het open zijn? Helaas... "werkoverleg" :-) van de medewerkers, die het gesloten restaurant aan het schoonmaken zijn. Tja, je kunt niet altijd geluk hebben. Dan maar lekker doorlopen, 3 kilometer volmaken  en thuis lekker lunchen. Eten gaat steeds een beetje beter. De gevoeligheid van mijn slokdarm wordt minder. Heerlijk.

Vandaag weer een beetje aan mijn werk gesnuffeld. Een vergadering op afstand, lekker de techniek weer even in gaan. Morgen nog even verwerken in een verslagje. En dan merk je dat je mentaal nog niet de oude bent. Maar goed, een 1 op 1 vergadering van 1,5 uur, dat ik ook niet niks.

Afgelopen maandag en dinsdag zou de monteur van Brugman komen om het (eindeloze) project nieuwe WC af te maken... Helaas, hij kwam weer niet opdagen. Na contact met Brugman en een halve dag wachten bleek hij "ziek" te zijn. Zo "ziek" dat hij zelfs niet te bereiken was voor zijn vader (die door Brugman was gebeld).
Gisteren stelde hij voor vrijdag wel de boel te willen komen afmaken. Toen ik hem vroeg of hij dan aan 1 dag wel genoeg was, vroeg hij vandaag of hij niet al morgen (donderdag) kon komen. O ja, hij had nog wel wat griepachtige klachten, maar hij zou wel wat afstand houden... Die monteur snapt het niet! Hij weet donders goed dat ik chemo en bestralingen heb gehad. Hij zou moeten weten dat je dan geen risico's moet nemen... Dus toen maar de Brugman service afdeling verantwoordelijk gemaakt, om te controleren of hij lang genoeg gezond was om de boel te komen repareren en (2 maanden na de start) af te maken. 
Echt geweldige service (sarcasme) van Brugman. Iemand tijdens zijn chemo periode lekker met een lek toilet laten zitten en geen andere monteur sturen als blijkt dat de eerste er een soepzooitje van maakt. Toch gisteren maar de rechtsbijstand ingeschakeld, omdat ik vermoed dat het niet goed gaat komen.... Lekker, (sarcasme) weer een dingetje wat je moet coordineren. Ontzorgen is niet waar ze bij Brugman goed in zijn, dat is me intussen wel duidelijk.

Volgende week wordt mijn jongste zoon overgeplaatst naar een andere instelling. In Arnhem , het Leo Kannerhuis, gespecialiseerd in autisme. Bij het wegbrengen afgelopen weekend kwam nog wel de vraag van zijn huidige locatie, of de transfer wel door kon gaan. Zij hadden namelijk net een brief gehad, dat zij alleen maar crisis plaatsingen mochten doen. Of wij dat even wilden checken bij de nieuwe locatie of dat daar niet ook zo was. Gelukkig konden ze me geruststellen. De plaatsing gaat door.

Deze week ook nog even contact gehad met het ziekenhuis. Met alle corona patiënten op de intensive care, is er dan wel plek als ik straks mijn operatie krijg. Gelukkig konden ze me geruststellen. De operatie wordt hoogstens een week of zo uitgesteld, als het echt niet anders kan, maar ik kon er gewoon op rekenen dat ze me zouden opereren.

Al met al weer veel geregel. Hopelijk komt er straks weer wat rust....