Das schrikken.

Januari 2024

Das schrikken.

Was gisterenavond een serie op Netflix aan het kijken, het liep tegen elven ik meende me te herinneren dat het late journaal zo rond die tijd begon, dus ik had de keus, of nog een aflevering van de serie of het journaal, ik koos voor het laatste en daar heb ik dus spijt van gehad en heeft me een praktisch een slapeloze nacht opgeleverd.

Zo’n beetje tegen het eind zei de nieuwslezeres, de schrijver Herman Koch is ongeneeslijk ziek, uitgezaaide prostaatkanker, dan ga ik toch wel denken in termen van wat eigenlijk niet de gebruikelijke spreektaal is, want ja, ik zit met hetzelfde opgescheept, dus ook ongeneeslijk ziek, nou wist ik dat wel maar zo laat op de avond word je toch nog eens eventjes fijntjes met je neus op de feiten gedrukt, dus vandaar dat ik de nacht flink aan het malen ben geweest.

Heb net het stuk van Herman Koch in de Volkskrant magazine zitten lezen, zitten herkenbare stukken tussen maar hij heeft het geluk dat hij een partner heeft waar hij mee kan praten, in sommige gevallen, zoals bij mij, sta je er praktisch alleen voor hoewel ik de indruk heb dat de gradatie in de ziekte bij hem nog wel iets erger is, ik begrijp dat hij over zijn ziekte een boek heeft geschreven ik denk dat ik zo’n beetje de eerste zal zijn die het gaat kopen, de titel is: Ga je erover schrijven?

Herman Koch is toch wel één van mijn favoriete Nederlandse schrijvers, ook Jiskefet was één van mijn favoriete tv-programma’s.

Voorlopig kan ik zowel voor hem, voor mij en alle anderen die zijn opgescheept met deze vorm van kanker het beste er van hopen en allen veel sterkte (kracht) toewensen.