Verdrietige weken

Weer een paar emotionele weken achter de rug. De broer van mijn lieve schoonzus is overleden.

Ook hij had kanker. Hij heeft bijna 2 jaar gevochten tegen deze verschrikkelijke ziekte maar op 5 april is hij op zijn 69e verjaardag op zijn verzoek ingeslapen. Vorige week donderdag hebben wij afscheid mogen nemen. Het was een indrukwekkende dienst temeer omdat zijn oud collega’s van de NS een eren boog vormde. Kippenvel momentje.

Dan wordt je toch weer met de feiten geconfronteerd. Er flitsten allerlei negatieve gedachten door onze hoofden.Dat houden wij toch dit is de zoveelste in onze directe nabijheid die overlijd aan deze ziekte.

Gelukkig gaat het met Jilles goed op dit moment. Slaapt beter, fietst langere tochten.

De vermoeidheid en spierpijn blijven. S avonds na 20.00 uur begint het gevecht om wakker te blijven.

Wel heeft hij veel meer last van zijn rechterbeen hiervan is 1x de heupkom met een haarscheur in bekken en 1x heup gebroken. Been en heup zitten inmiddels vol met metalen dus door een detectiepoortje komt hij niet meer ongemerkt. Trap lopen s avonds gaat moeizaam. Overdag en met fietsen geen last.

Dit zal volgende keer aangekaart gaan worden.

Het weer wordt eindelijk iets beter dus fietsen buiten wordt weer steeds aantrekkelijker. Ik ga met de tuin aan de gang.

7 mei gaat hij tour de Toon fietsen dit wordt georganiseerd door Toon Hermans huis te Heerlen.

Hij is volop in training dus dat komt goed het enige wat hem tegen kan houden is het slecht weer.
Eind mei wordt het weer spannend, bloedprikken wat zullen de waardes doen? Scan om te zien wat de uitzaaiingen doen?. Slapen ze of zijn ze klaar wakker en wandelen ze verder door zijn lijf?

Tot de volgende keer groetjes Karin