Derde keer AFT

Vorige week donderdag werd ik voor de 4e keer binnen een jaar opgenomen in het Alexander Monro Ziekenhuis voor een operatie onder narcose, deze keer voor AFT nr 3.

Ik keek  er naar uit omdat ik daarna 5 dagen de vacuümcups niet hoefde  te dragen. Die twee weken ervoor waren erg, erg, erg pittig.

Het lukte ten eerste al niet om de cups vacuum te krijgen. Steeds weer dat alarm, ik werd er horendol van (understatement!). Want vacuum houden bleek een minstens zo grote uitdaging. Ik mocht langskomen en toen hebben ze de instelling aangepast van 0/-60 naar -20/-60. Voor de zekerheid kreeg ik ook een reservepomp mee.

Even leek het beter te gaan. Maar die cups klapten heel vervelend naar binnen, dat deed zo’n pijn. Dus weer aan de gang met Scarbanringen wel of niet en duoderm (er waren al weer blaren ontstaan en andere huidirritatie), maar dan lukte het vacuum weer niet. Dat constante alarm, want ik probeerde dat steeds uuuuurenlang, het leek wel een martelmethode (de pomp heeft 55 sec om op vacuum te komen, dan gaat alarm). Weer gebeld met het ziekenhuis, nog teruggebeld door het MUMC. Misschien toch nieuwe cups nodig? Volgens AMZ niet op voorraad. Na nog 2 wanhopige telefoontjes kon ik een cup maat L ophalen.

Dat bleek geen succes: de omvang is weliswaar niet groter, maar hij is dieper, en dus zwaarder. Zoveel pijn. Weer gebeld en eindelijk kon ik 1 dag voor de 48 uur nieuwe cups maat M ophalen en een nieuw slangetje. Daarna veel minder alarm gehad en zijn die 48 uur zowaar gelukt.
Overigens hoorde ik toen ook dat die cups maat M wel al die tijd op voorraad zijn geweest…

De operatie zelf is goed gegaan. Deze keer geoogst van voorkant en binnenkant bovenbenen. In de rechter’borst’ is 162,5 ml vet ingespoten, links 165ml. De plastisch chirurg heeft ook de littekens aan de binnenkant losgepunnikt, dat (voorzichtige) resultaat zie ik rechts wel, maar links (nog?) niet. Mijn benen hebben deze keer wel blauwe plekken, maar met een drukbroek aan is dat goed te handelen.

De anesthesist heeft goed haar best gedaan, want voor het eerst niet misselijk geweest. Zo blij mee.

Ik dacht de dagen na de operatie al snel geen pijnstillers meer nodig te hebben, maar het gebied boven mijn borst blijft super-super gevoelig (kan er eigenlijk al geen shirtje op verdragen). En na 5 dagen moest ik weer starten met de vacuümcups (-20 continu). Die drukt dus op dat gebied, waar blauwe plekken zitten van de vulling. En dit warme weer is een extra complicerende factor om de cups vacuum te krijgen en te houden door het zweet.Ben net als de twee weken vooraf meerdere keren in huilen uitgebarsten. Ik kreeg ze er niet goed op voor de nacht, en heb dat pas de volgende ochtend voor elkaar gekregen. Maar nu moet ik ze dus overdag dragen ipv ‘s nachts. En ja, ik heb meerdere keren overwogen te stoppen. Waar doe ik dit eigenlijk voor?

Nu duimen dat het vet deze keer wel blijft plakken. Het resultaat van AFT 2 vond ik zeer teleurstellend. Zag op foto’s eigenlijk geen verschil in voor en na, terwijl het zo’n intensief traject was. Het is daardoor extra moeilijk gemotiveerd te blijven voor de trial.

Volgende week, als de vacuümcups klaar zijn wordt weer een pexybra aangelegd, die ik 7 weken moet dragen (verbandwissel na 2 en 4 weken). Die pexybra kan niet tegen zweet, dus niet heel handig om die in de zomer te moeten dragen…

En dan waarschijnlijk in november de 4e ronde AFT, of juist 1x overslaan, dan zou het maart 2025 worden, met dan mogelijk tegelijk een littekencorrectie. Dat bespreken we bij de controle begin oktober.

Ondanks alle ellende heb ik overigens geen spijt, zou hier weer voor kiezen, geloof nog steeds dat dit uiteindelijk een acceptabel resultaat kan geven. 
Makkelijk is het zeker niet, maar we houden vol 💪