Eerste AFT-operatie
Ik ben dus gisterenmiddag geopereerd. Liposuctie vanuit de onderrug, lipofilling in de borsten.
Het gaat naar omstandigheden best aardig. Lig in bed om me te laten vertroetelen. Heb beter geslapen dan ik had verwacht (bed in strandstoelhouding, want mag alleen op de rug slapen). Gisteren direct na de operatie was ik wat misselijk en moest ik overgeven. In het ziekenhuis heb ik 2verschillende middelen tegen de misselijkheid gekregen, ben ook langer gebleven, maar eenmaal thuis kwam het kopje soep er toch weer uit. Daarna ging het dus toch goed.
Wel een tegenvaller tijdens de operatie: bleek aan beide zijden meer dan 150ml seroom (=wondvocht) te zitten waardoor ze minder vet (slechts 100cc per kant) kon vullen (ze hebben dat overgebleven vet (150cc) met pijn in het hart weg moeten gooien). Komende 2 weken ben ik ‘veroordeeld’ tot netflix of boek, mag verder vrijwel niets, zodat het seroom hopelijk wegblijft. Ik word dinsdag gebeld of ik dan wel weer mag starten met het dragen van de vacuümcups (moet vanwege de EVEBRA-trial waaraan ik deelneem 10 uur per dag tot 4 weken na de operatie), maar de plastisch chirurg ziet liever dat ik rustiger start).
Het dure drukpak dat ik had aangeschaft hiervoor bleek niet nodig, fietsbroekje met hoge taille (firmweare) van H&M was prima. En zit veel lekkerder.
Er is dus maar 100cc per borst ingespoten, en nog maar afwachten wat daarvan blijft zitten. Ik wist het hoor, dat de eerste keer maar een bodempje zou zijn, maar door het enorme resultaat van de vacuüm cups was ik op meer gaan hopen. Door al dat wondvocht zijn mijn littekens naar binnen getrokken, ik had ook gehoopt dat dat goed zou komen met de lipofilling. Niet dus, is nu zelfs nog lelijker. Plastisch chirurg denkt dat het nog goed en anders doet ze nog een littekencorrectie.
Zolang ik in bed blijf heb ik nergens pijn. Net onder de douche geweest en direct gemerkt hoe fijn dat broekje is dat druk geeft, dus die snel daarna weer aangetrokken. Voelde wat pijntjes opkomen, maar nu terug in bed is dat allemaal weer over.
Ik heb dus nog een beetje gemengde gevoelens.
4 reacties
Lieve Wendy,
Ik snap je gemengde gevoelens, maar bedenk maar: de eerste stap is gezet. Geef je lijf alle rust die het nodig heeft en forceer niets. Alles voor een optimaal herstel en op naar fase2.
Sterkte en liefs, Monique
Heel veel sterkte met het aansterken, alle fysieke ellende en de emoties!
Ik ga volgende week een tatoeage nemen en vind dat ook heel erg spannend ...
Succes met je tatoeage zetten!
Snap je helemaal. Gun jezelf de rust nu die je nodig hebt. Luister naar het advies en laat het over je heenkomen. Dit heb je blijkbaar nodig, en het zou zonde zijn je inspanningen teniet of minder effectief te laten worden.
Sterkte en succes met opknappen!
Lieve groetjes Hebe