Dagboek

Vanaf het moment dat Wil ziek werd heb ik een dagboek bijgehouden. Niet elke dag, maar wel de grove lijnen van wat er gebeurde. Vandaag herinnerde ik me ineens weer dat ik vroeger ook een dagboek heb bijgehouden. Ik de zolder op om te zoeken. En ja hoor....daar lagen ze...3 stuks. Ik heb ze langs mijn bed gelegd om vanavond te kunnen lezen. En daar stond het....januari 1989.....mijn eerste ontmoeting met Wil. Het prille begin en hoe onze liefde voor elkaar gegroeid is. Zo mooi om weer terug te lezen en te koesteren. Een glimlach op mijn gezicht. Wat zal ik lekker slapen vannacht.

Welterusten allemaal 🤗💤

12 reacties

Beansgirl,

In mijn agenda maak ik dagelijks korte notities van de mooie momenten. Heel beknopt. Je wilt zo graag vasthouden hoe het is; hoe het was.

Heel fijn dat je met ons deelt. Mooi dat de mooie momenten en het gevoel daarbij ook na het overlijden van je man blijven.
 

 

Laatst bewerkt: 01/07/2022 - 08:12

Catalina, de mooie momenten die we samen beleefd hebben en het gevoel wat daarbij hoort zal ik voor altijd bij me dragen. Dat vergeet ik nooit meer en ik probeer dit ook met mijn jongens te delen. Helaas hebben jongens weinig met dit soort dingen. Jammer.

Laatst bewerkt: 02/07/2022 - 20:53

Hmmm wat leuk om te lezen daar kun je veel uit halen ,maar ik hoop wel dat je ons hier ook een klein beetje erin meeneemt ik zou het prachtig vinden om jullie liefdesverhaal dat van jou en wil te mogen mee krijgen ,tis natuurlijk geen verplichting laat ik dat erbij zetten dikke knuff liefs hes xxx

Laatst bewerkt: 02/07/2022 - 14:10

Ze zeggen dat een vrouw valt voor de ogen. van een man. Daar is misschien wel iets van waar. Toen ik mijn vrouw leerde kennen , ergens in een dancing in Antwerpen , nu toch al een halve eeuw geleden , was ik zo dronken als een tor. en toen keek ik dus zo heel wazig door mijn ogen , en dat heeft bij mijn vrouw de vonk doen overslaan. Zo zie je maar....

Laatst bewerkt: 02/07/2022 - 14:57