Eén nacht alleen....

Daar lig je dan. Alleen in het grote bed dat we net voor W's diagnose nog samen gekocht hebben. En dus tijdens de ziekte geleverd kregen. Niet lang samen van kunnen genieten. W ligt beneden met alles binnen handbereik. Als er iets is kan hij bellen. En ja hoor.....half 5 gaat de telefoon. Ik naar beneden....uhm.....mijn drain is er uit. Huh.....hoe kan dat dan. Wat doen we? Toch even bellen met de HAP. Goed dat u belt. In de gaten houden dat er niks blijft lekken. Of dat hij koorts krijgt.  Morgenvroeg de poli bellen. Ok dan doen we dat maar. Terug naar bed maar de slaap wil bij mij niet meer komen. W slaapt gelukkig als een roosje.

Om 8 uur eruit. Aankleden en de poli bellen. Maar nee hoor het heeft allemaal geen haast. En daarbij is het ook nog heel erg druk. Nieuwe drain kan pas geprikt worden als er weer een aantal liters vocht in de buik zit. Tja....waarschijnlijk donderdag of vrijdag. Nou daar hopen we dan maar op want het is ook nog pinksterweekend. Maar zover ga ik het niet laten komen. In de loop van donderdag ga ik dus zeker bellen als ik niks gehoord heb. W voelt zich gewoon niet lekker als hij een dag de drain niet heeft aangesloten. Laat staan na 3 dagen.

Gisteren is ook de huisarts nog op bezoek geweest. W wil graag de euthanasie procedure versnellen. Dat is natuurlijk heel erg heftig allemaal maar gelukkig kunnen we er goed samen over praten. De huisarts heeft contact gehad en het kennismakingsgesprek zou zsm ingepland gaan worden. Ik heb zo'n gevoel dat het daarna ook snel zal gaan. W is er in elk geval klaar voor 😢. Wij nog niet. Je bent net gestart met deze sneltrein en nu komt er een wissel die je nog niet kan omzetten. Maar die wel snel nadert.