Verdriet.
Hij is er niet meer .....
Het is gewoon niet voor te stellen. Gisteren was een hele heftige emotionele dag. Eerst het lange wachten. Vreselijk. Hoofdpijn misselijk en de gedachte hoe Wil zich moet voelen. Hij niet. Hij slaapt. De hele dag. Nadat ik hem smorgens heb gewassen, geschoren en aangekleed ligt hij op bed. Hij heeft nog wel geprobeerd zijn afscheidsbrief af te maken maar dat is hem niet meer gelukt. Hij wilde graag maar het ging gewoon niet meer. Hij is er 2 weken geleden aan begonnen maar had de energie er niet meer voor. Het is goed zo.
De arts kwam pas om half 4. Daarom was de dag ook zo lang. We hebben samen fijn afscheid kunnen nemen. Dat was mooi. Een mooie herinnering aan ons laatste samenzijn. Maar daarna was hij er ook echt klaar voor. Voor hem duurde het allemaal té lang. Hij kon niet meer. Was helemaal op. We hebben hem tot het einde met ons 3- en begeleid. Heftig voor de kinderen. Maar ook een mooi gebaar. Wil is daarna naar het uitvaartcentrum gebracht.
En dan komt de leegte pas echt op je af. We hebben samen nog 1 keer geproost op hem en op zijn liefde voor hem. Dat was een mooi afscheid.
Vanmorgen moest de alles geregeld worden. Hoewel alles teveel gezegd is. Wil en ik hadden al veel samen uitgezocht en opgesteld. Fijn dat hij dat nog heeft kunnen doen. Als "verrassing" had ik nog voor hem de foto van zijn tuintje waar hij zo hard voor had gewerkt voor op de rouwkaart. Daar was hij blij mee. En ik ook.
De rest van de dag doorgebracht met bezoekers en het schrijven van de kaarten. De uitvaart is dinsdag al. Poeh.....
8 reacties
Heel veel sterkte en kracht de komende tijd. Ik wens je net zoveel digitale knuffels als ik al gehad heb hier. De situatie is bij iedereen anders, maar het gevoel? Wij bloggers nemen ook afscheid van jouw man W.
Gecondoleerd. Veel sterkte. Wat een achtbaan waar je in terecht ben gekomen en die ook heel snel eindigde. Moeilijk om te beseffen.
Het is jammer dat hij al verzwakt was om aan de chemo te beginnen en dat hij dat vocht al had.
Als het leven onleefbaar wordt , moet je kunnen rusten.
En , hoe droevig ook , toch goed dat je zelf nog hebt kunnen beslissen .
xxx , Willy
Niet te geloven, inderdaad. Zo'n rare dag, met dat wachten. En dat moment.... zo gepland en toch zo abrupt. Alle goeds de komende dagen!
Wat moet dat ontzettend raar hebben gevoeld voor jou. Er komt iemand om het leven van diegene die je het liefst is te beëindigen. Anders zou de kanker het binnenkort hebben gedaan en gelukkig is dat laatste stukje lijden voor zowel hem als jou hiermee bespaard gebleven. Maar toch voelt het heel raar.
Nu breekt de volgende fase aan, het onnoemelijke gemis.
Ik brand dinsdag een kaarsje voor hem. En voor jou.
Lieve Beansgirl
Wat zul jij moe zijn van alle verdriet ,maar ik lees op een werkelijk prachtige manier afscheid genomen ,hij rust nu voorgoed ,maar voor jou is het niet voorbij meissie voor jou begint het nu pas echt ,wat zul je jou lief missen en hoeveel pijn is er in jou ,ik geef je een dikke knuffel en veel liefs en sterkte ,en als je wilt leun maar op ons hier ,.
Brand een kaarsje voor jullie en hem en denk dinsdag aan jullie 🙏😢🕯💜
Lieve Susan, ik denk aan jullie ❤️
Ons warme medeleven met het overlijden van Wil, veel kracht en moed toegewenst voor deze tijd. Hopelijk wordt de uitvaart een moment voor mooi gedenken en om kracht uit te putten voor de tijd die voorligt.
Judith, communitymanager kanker.nl