Vreemd
Ik kan het niet geloven maar het is al 10 dagen geleden dat Wil is gestorven. Voor iedereen anders gaat alles gewoon door maar zelf zit je in een roes.
Woensdag is zijn motor verkocht. Dat was ook een heel raar moment. Deze stond te koop sinds Wil ziek werd. 3 maanden geen reacties. 2 dagen na zijn sterfdag verschillende berichtjes van kopers. Alsof het zo heeft moeten zijn.
Gisteren begon het regelen. Afspraak bij de notaris is gemaakt. Auto overschrijven. Verzekeringen aanpassen. Brief van pensioenfonds beantwoorden. Wat komt er nog meer??? Vast een heleboel.
Gisteravond werd ik door onze beste vrienden uitgenodigd voor de BB Q. Heel confronterend om daar alleen heen te gaan. Maar ze hebben me goed opgevangen. Met me gepraat, me laten huilen op momenten dat het nodig was. Het was fijn om er te zijn. En dan moet je weet naar huis. Alleen.....dat was dan weer een vreemde afsluiter.
8 reacties
Ik vind dit zo verdrietig om te lezen. De start van een nieuw leven. Alles is anders. Dingen die hij normaal gesproken zou regelen, moet jij nu doen. Alles wat je normaal gesproken samen zou doen, doe je nu alleen. Niets zal ooit meer hetzelfde zijn. Maar fijn dat je goede vrienden hebt waarbij je kunt zwijgen, lachen, praten en huilen. Die zijn onmisbaar. En dan dat opruimen van spullen. Ook zo pijnlijk. Sterkte!
Opruimen ben ik nog niet aan begonnen. Er komt idd zoveel op je af dat je gewoon niet weet waar je moet beginnen.
Laat even zitten wat nog niet echt hoeft? Je hebt een klap te verwerken.
Het is toch nog veel te vroeg om zijn spullen op te gaan ruimen? Als je dat tenminste bedoelt? Of bedoel je een hoog bed laten weghalen, plus de verzorgingsspullen etc?
Ik zou de administratieve zaken regelen die noodzakelijk zijn voor de voortgang. En dan jezelf eerst flinke rust geven.
Spullen van mijn overleden vrouw opruimen? Voor mij ja, voor anderen nee! Ik had al eerder een reactie hierop verwacht met een welles of nietes.
Waarom ja, ik vind geen rust op dit moment. Ik moet bezig zijn. Dan is het opruimen van haar kleding toch een mooie bezigheid. Ben trouwens nog steeds op zoek naar onze trouwringen, die mijn schatbewaarder (mooi woord in deze context overigens) te goed heeft opgeborgen. Kom er nu ook achter dat zij bijna geen afstand kon doen van haar kleding. Ik lette daar anders nooit zo op.
Ik herken heel veel hoor. Ook ik heb autootje verkocht in overleg metMarion. Laat die nunet opgehaald worden op dedag dat ze overlijdt. Bizar toch en effe slikkenals je hem ziet wegrijden. Gisteren wilde ik 1 dingetje regelenvan de zovelen. Heeft me wel 2 uur gekost.
Ik had voor Marion vervroegd pensioen aangevraagd begin mei, zodat zij er nog wat mee kon doen, wilde een eigen tablet kopen etc. Dit zou 1 juli a.s. ingaan, dat wordt dus nu een nabestaandenpensioen. En ook de notaris komt nu om de hoek kijken ivm met mijn testament. En dat ga ik zeker niet op de al te lange baan schuiven.
Ik mis het samen dingen doen en doe ik ze alleen dan krijg ik zo'n smerig rotgevoel: knikkende knieen en zo. Dit begint al met het nu alleen opstaan, alleen eten, alleen weggaan, A L L E E N .... .
Lieve Beansgirl
Wat een verdriet lees ik ,ja das vreemd he dat de wereld gewoon doordraait terwijl de jouwe stil staat ,tis nog zo kort geleden en onwerkelijk ,en ik heb me altijd afgevraagd waarom dat toch is dat je gelijk alles moet regelen en je meteen van alles moet van instanties ,komt op mij over geen echt respect voor het verdriet van een mens tis al een schok ineens alles alleen te moeten doen en ondernemen en willen ze gelijk van alles van je ,maar ik lees ook goude vrienden die je precies juist opvangen ,tja en dn thuis komt het weer op je af ,geef je maar even een dikke knuffel liefs hes xxx
Ik vraag me ook af waarom alles zo snel moet. De dag na de uitvaart lag er al een brief van de RDW en een dag later van het pensioenfonds. Deze week naar de notaris.En dan loopt er ook nog een aanvraag voor cv ketel en zonnecellen. Daarin moet ik me ook nog verdiepen. Wil regelde zoiets allemaal en zocht dat helemaal uit. Nu moet ik het afmaken. Moet wel lukken toch?
Ja mijn vrienden zijn idd echt gouden vrienden. Zo lief. Als je dan thuis komt ben je wel alleen. Kreeg ik toch nog een apje, ben je goed thuis gekomen? ♥
Tuurlijk lukt jou dat maar een mens even wat tijd geven zou wenselijk zijn ,
Ahwww das lief das hetzelfde als we houden van jou 😘