Buitenspel
Ik zet mijzelf buitenspel,
Ik wil het niet, maar doe het wel.
Man en dochter steeds vaker samen op pad,
Terwijl ik op de bank lig en eigenlijk ben ik dat wel zat.
Al geeft het mij ook vertrouwen,
Zo kunnen ze al een beetje aan een toekomst van hun tweeën bouwen,
En kunnen ze alvast een beetje wennen zonder mij,
Langzaam laat ik los en straks ben ik vrij.
Vrij van de pijn, vrij van het lijden
Euthanasie zal mij dan bevrijden...
3 reacties
Lieve Apriati, hier moest ik van huilen. Ik vind het zo erg voor je.
Niene
Iieve Niene, wisten de woorden maar, waarmee we echt kunnen helpen.
En dan komen de tranen.
Ik houd ook jou even vast
Peter
Lieve Apriati.
Het raakt me, dat je dit moet schrijven, het is moedig, en ook verdrietig.
Wat zou ik je graag even een knuffel geven, en zeggen, het komt goed.
Maar het komt niet goed, wat zou ik je niet alles wensen en gunnen.
Peter