Beter dan thuis

Dag 11 van mijn vakantie in Griekenland. Nog 4 dagen te gaan en ik heb het zó ontzettend naar mijn zin. Lekker kunnen eten, mooie dingen gezien, gewandeld, gezwommen, met boot en bus weg, gefietst, genoeg rust gehad, nieuwe vriendinnen gemaakt en bijna niemand weet dat ik kanker heb. Hoe fijn is dat!

De eerste dag last van mijn darmen en gelijk paniek. Daarna mezelf streng toegesproken dat dit niet door de immuuntherapie komt maar vast door de angst en stress en wonderlijk genoeg ging het over. 

De tweede dag hoesten en verkouden en een Corona test gedaan welke gelukkig negatief was.  Als ik wakker word in de ochtend moet ik wel vaker hoesten, rest van de dag amper. Trouw mijn vitaminen geslikt en ook de verkoudheid was weer snel voorbij. Mijn paracetamol moet ik nog wel nemen tegen de pijn maar de oxazepam voor het slapen heb ik amper nodig. 

Ik voel me gewoon veel beter dan thuis. Ik heb meer energie, ben lekker afgeleid en voel me minder verdrietig en eenzaam, omdat ik met een groep mensen op vakantie ben. En een hele leuke fijne groep mensen. 17 vrouwen en 3 mannen tussen de 52 en de 78. 

Ik weet nu al dat ik dit ga missen als ik weer thuis ben….de gezamenlijke etentjes, de gesprekjes, wandelingen. Zo fijn en gezellig. 

Met 2 dames heb ik echt een vriendschappelijke klik en ik heb afgesproken dat ik probeer contact te houden. Misschien ga ik met één van hen nog een keer een singlereis maken. 

Vroeger wilde ik naar huis voor mijn hondje maar omdat hij dood is, is dat over. Eerlijk gezegd hoef ik nu niet zonodig naar huis. Wil liever nog niet denken aan weer een ct scan, bloedprikken, consult longarts en immuuntherapie. Want dat komt ook weer als ik thuis ben. 

Maar nu nog even niet….groeten vanuit een zonnig Zakynthos ⛱🏝