Stilte voor de storm

Hoi Elly,

Wat een moeilijke situatie en wat ik leef ik met je mee. Vaak gaan mijn gedachten uit naar mensen die alleenstaand zijn en die met al die emotionele en praktische zaken moeten dealen helemaal alleen. Lijkt me zoveel zwaarder dan met een partner aan je zij die je steunt.  Er even van uitgaande dat de relatie goed is natuurlijk..Ook denk ik wel eens, wat zou ik doen als ik in mijn situatie nu alleen zou zijn, wie wil mij hebben? Ik heb het wel eens gekscherend tegen mijn partner gezegd en het deed me toch goed dat hij zonder twijfelen antwoordde, " onzin, jij zou best wel iemand kunnen vinden " ( second love proberen maar ? :)))

Maar zonder gekheid, nadat mijn eerste man overleden was en ik een aantal jaren daarna me voorzichtig op het datingpad begaf vond ik dat doodeng. Ik vond mezelf nou niet zo'n catch, kwam uit een nare periode met het nodige verdriet, 3 jonge kinderen, moeite om de eindjes aan elkaar te knopen, wie wil mij nou dacht ik? Toch heb ik leuke herinneringen aan die tijd en eigenlijk geen nare ervaringen. En kwam mijn huidige partner op mijn pad waar ik nu al bijna 10 jaar bijzonder gelukkig mee ben. Maar ik was niet ziek natuurlijk, ik snap je gevoel helemaal. Maar je zou het misschien toch een kans kunnen geven, vooral op onze leeftijd heeft iedereen wel het nodige meegemaakt en die mannen zullen toch ook niet allemaal perfect zijn?.. Als ze laten doorschemeren van wel, gauw wegrennen! Je komt over als een ontzettend leuke vrouw, gewoon gebruik van maken!

Veel succes vanmiddag, en ik duim voor je maandag met de uitslag.

Warme groet, Ingrid

Concentratieverlies is wel een dingetje. Als je de bijwerkingen leest van een medicijn denk je dat het jou niet zal overkomen. minder als 1 op 10 ervaart dit, minder als 1 op de 100 ervaart dat. En dan is ook nog de mate van. Wat de één als verlies ervaart, is voor de ander gewoon, omdat die het verlies niet als verlies ervaart. Slecht concentreren omdat je je gedachten niet bij een boek kan houden, dat heb ik mijn hele leven al. (Laag testosteron). Dus dat mis ik niet. Dat ik mijn gedachten niet bij mijn calculatiewerk kan houden, dat ervaar ik als een enorm gemis.

Serveer nou niet de dates af omdat ze toevallig minder aan je vragen. Zo zit niet iedereen in elkaar dat ze exact willen weten hoe iemand was. Wat is nou belangrijker? Hoe iemand was of hoe iemand is? En hoe iemand is kun je alleen ervaren. Dus als de eerste date gezellig was, zou ik zeggen, plan nog eens wat. Dan ervaar je hoe de ander is. Hoe jij jezelf vindt is iets heel anders als dat een ander op waarde schat en ervaart. En er zijn ontzettend leuke mannen die communicatief niet sterk zijn. Daar moet je doorheen prikken, die moet je ervaren om op waarde te schatten. Ze zijn er echt hoor. 

Ik vind dat je eerlijk moet zijn, ook op je eerste date, dat je herstellende bent van kanker. Want dat is toch zo? Daarmee voorkom je teleurstelling bij jezelf als het toch een losbol zonder diepgang blijkt te zijn. En ook van je date is de garantieperiode reeds lang verlopen en weet jij (en hij) niet wat voor verborgen gebreken er aan zitten. 

Leven is te kort om jezelf beperkingen op te leggen.

Hoi elly,

Wat een blog weer er komt meteen uit dat een krachtige vrouw met veerkracht dit geschreven heeft. Spannend  voor je de uitslag weer aankomende maandag fingers cross.  Hoop dat het idd naar 1 maal per maand kan.

Het niet kunnen concentreren komt me helaas zeer bekend voor. Kan maximale een kwartiertje lezen, maar ben ook zo snel afgeleid, echt heel vervelend.

Ongelooflijk hé, dat we een tijdje terug nog zoveel konden doen op een dag, naast je werk en nu is alles plannen om wat energie over te houden. Maar we zullen het er mee moeten doen helaas. Dat je je kleine vriend mist is heel normaal, maar begrijp ook dat je nu nog niet opnieuw kan beginnen met een hondje.

Die arm om je lijf die kom je dadelijk tegen op een moment dat je het totaal niet verwacht. Heb overigens heel veel respect voor je dat je alle onderzoeken en uitslagen alleen doet. En gelukkig heb je een fijn netwerk aan vrienden om je heen. Zo heb je toch de afleiding die je heel erg nodig hebt.

Nou ik duim voor je en horen het in je volgende blog.

Fijn weekend!

Liefs monique 

Moedig dat je toch weer gaat daten. Zelfs toen ik nog een gezond lijf had vond ik zo’n zoektocht uitputtend. Ik wens je veel succes, ook met de scan!

gr. Houdtje 

De uitslag was goed gisteren. Geen tumor zichtbaar. Op de scan was nog wel littekenweefsel in de overgebleven longkwab te zien van de bestraling maar volgens arts minder dan in januari. 
De pijn van de operatie zou minder kunnen worden maar mogelijk ook kunnen blijven. Advies is paracetamol zodat de pijn gedempt wordt. Mijn bloedwaarden waren goed op 1 na maar niet verontrustend. Mijn hartslag is best hoog maar ik hoef niet naar de cardioloog.

En….vanaf as donderdag gaan we immuuntherapie om de 4 weken proberen ipv om de 2. Dit betekent wel 3x de eerdere  dosis Durvalumab. Benieuwd en blij mee. 
Lieve groetjes en 🍀
Elly