Werkstress en andere ellende
Werkstress en andere ellende
Kanker is kut. Beangstigend, ziekmakend, onzeker, verraderlijk, beperkend, pijnlijk en het gaat meestal niet meer voorbij.
Er is niks fijn aan om kanker te hebben.
Nu ik klaar ben met de immuuntherapie, geen fysiotherapie meer krijg en voorlopig iedere twee maanden een ct scan krijg met contrastvloeistof voel ik me in het diepe gegooid. Het is best eng….blijf ik stabiel?
Ik heb getrakteerd in het ziekenhuis en bij de fysiotherapeut maar voel me niet beter. Ik heb nog steeds neuropathie, pijnlijke ribben en rug, minder lucht en mijn concentratie en vergeetachtigheid zijn ook niet over. De kou kruipt in mijn botten en in plaats van buiten wandelen, kruip ik liever thuis op de bank met mijn kacheltje in de buurt.
Het enige voordeel van mijn ziek zijn was dat ik geen werkstress meer had. Geen targets om te halen, geen beoordelingen, geen functioneringsgesprekken en voortgangsgesprekken, niet hoeven inwerken, overwerken…..rust.
In de periodes dat ik ziek ben, zat ik niet achter mijn computer, las ik weinig boeken en een film helemaal afkijken lukte niet door gebrek aan concentratie.
Huishoudelijk werk kost me best veel energie dus doe ik het in etappes of gewoon niet. Ik lummelde en vond het knap van mezelf dat ik mijn eigen boodschappen deed. Heb sinds ik ziek ben last van angsten en paniekaanvallen, soms ook in de supermarkt maar heb me voorgenomen dat ik altijd nog Picnic kan regelen als dit niet meer gaat.
Ben nog steeds in voortraject van nieuwe therapie psycholoog (al maanden) Hopelijk mag ik in januari beginnen.
En nu….bericht gekregen van de bedrijfsarts. Mijn werkgever ging ervan uit dat ik niet terug zou komen dus heb ik geen reïntegratie gehad. In april ben ik twee jaar ziek en word ik ontslagen. Mijn vervroegde IVA is twee keer afgewezen en de bedrijfsarts zegt dat ik moet laten zien dat ik niet meer kan werken. Anders heb ik straks geen inkomen na 37 jaar in dienst. Dus gisteren naar mijn werk voor een gesprek met mijn leidinggevende, koffie en het aanvragen van bevoegdheden systemen want alles was verlopen.
Het voelde surrealistisch. Wat doe ik hier, dacht ik. Mijn longarts zei toch dat ik moet genieten?
Mijn werkgever ziet het ook niet zitten en collega’s zitten niet te wachten op iemand die niks weet en kan…dus ik lig weer wakker. Daarom mijn oxazepam weer gaan slikken.
Het helpt niet dat ik nu snotverkouden ben en op een oproep zit te wachten van de gynaecoloog omdat er een paar keer foute cellen zijn aangetroffen. Niks om me zorgen over te maken….tja.
Even iets positiefs na al mijn gezeur…ik heb toevallig wel dit jaar de liefste vriend gevonden. Die nu even in de lappenmand zit (maar wel werkt) omdat hij zijn ribben heeft gekneusd met een fietsongeluk. En in 2023 willen we gaan samenwonen.
Zometeen de vragenlijst met honderden (!) vragen invullen voor het gesprek met de psycholoog volgende week. Pffff….ben er al 3 dagen mee bezig.
28 december weer een ct scan en bloedprikken en 2 januari uitslag. Alvast voor iedereen fijne dagen en veel warmte gewenst 🍀😘🧑🎄🎄🎉
Groetjes Elly
6 reacties
Alsof kanker hebben al niet erg genoeg is , wordt je nog opgezadeld met een hoop andere ellende .
Hoop dat alles op z'n pootjes terecht komt .
En geef je vriend maar een dikke kus met mijn complimenten .
gr , willy
Whooohaaaa! Soms kom je de goede tegen en dan weet je meteen vanaf het eerste moment dat het goed is en goedkomt. Geen twijfel mogelijk, dit is goed.
Maar dat andere deel, vervroegd IVA kun je maar één keer aanvragen en je kunt in beroep gaan. Dat zal bij jou twee keer zijn afgewezen. Dat jouw werkgever geen tweede spoor is ingegaan, is hem te verwijten en niet jou. Zolang IVA niet is toegekend, dan komt na het eerste jaar een traject waarbij hij je moet begeleiden naar een andere werkgever, als je niet op 60% zit bij je oude werkgever. Ben je na die twee jaar nog steeds niet in staat om (deels) te werken, dan bepaalt de verzekeringsarts een percentage van arbeidsongeschiktheid en zul je voor het andere deel een baan moeten zoeken of uitkering aanvragen.
Hier op de site kun je je vragen ook stellen aan de deskundige en vraag anders Berit even, die had laatst ook een uitgebreid antwoord over dat de verzekeringsarts geen relatie zag tussen kanker en vermoeidheid.
Succes meid!
Lieve Elly,
Wat heftig dat er zo met jouw reïntegratie is omgegaan. Dat men er gewoon vanuit is gegaan dat je niet terug zou komen. Ik hoop dat alles uiteindelijk een voor jou goed vervolg krijgt.
Fijne feestdagen en veel geluk met je nieuwe vriend.
Liefs, Monique
Hallo,
Ik ben blij dat ik bij mijn laatste onderzoek (bloedname) weer een heel positief resultaat kreeg, PSA onmeetbaar en daarna nog een deugddoend gesprek met mijn uroloog.
Maar de kanker zit er steeds. En moet verder behandeld worden. En die behandelingen hakken er ook erg op in. En da's net iets wat zovele mensen niet begrijpen. Je bent goed en dat is het dan.
En dat er werkgevers zijn die je zomaar aan de kant schuiven omdat je ziek bent, ja, daarvan rijzen de haren me ten berge. Alsof je jezelf kankercellen hebt geïnjecteerd.
Gelukkig vind ik totnogtoe wel begrip bij mijn werkgever, ik werk halftijds en ik ben sinds mijn bestralingen altijd gaan werken. Wel niet steeds met evenveel plezier, hoor!
Ik wens je heel veel goede moed toe bij je werkgever en het allerbeste bij je vriend.
Marc. 👍👍
Hoi Elly,
Kanker is zeker kut zoals je omschrijft. Wel vind ik, althans bij mij, dat de kuur erger is dan de kwaal. Door de hormoontherapie zijn mijn botten zwakker geworden, heb ik trombose gehad, vermoeidheid, stemmingswisselingen, opvliegers, verlies aan lichaamshaar, veel kracht verloren.....
Alleen mensen die ook kanker hebben kunnen ongeveer aanvoelen wat jij doormaakt.
Ik wens je het allerbeste toe en probeer positief te blijven, leuk te lezen van je nieuwe vriend! Dat moet je toch een hoop energie geven om die kanker te bestrijden! Probeer dat gezeik op je werk en alles wat daarbij komt kijken enigszins los te laten maar ik weet, dat valt niet mee....................
Zet hem op Elly, Tsjakka!
De kreet Tsjakka vind ik mooi, voor de rest vind ik die Ratelband een lullo....
Adië,
Jilles
Elly, ben je niet lid van een 1 of andere vakbond die jouw helpt met de WIA/iVA / UVW problematiek?
Momenteel zelf in dit WIA aanvraag beland en daar helpt mijn vakbond mee. Mij is te kennen gegeven om sowieso niks te tekenen van de werkgever, en deze belangen behartiger gaat mee als rechts persoon naar een eventuele UVW gesprek. Overigens geheel kostenloos.
Maar ik denk dat kanker.nl ook nog info hierover heeft bij dit onderwerp. Succes, Groetjes Peter