Bezorgd over een verkoudheid.

De moeheid, waar ik evenals de laatste 2/3 jaren in het voorjaar en begin van de zomer last van had wordt langzamerhand minder. Ik train nog een paar keer voor de 4-daagse en dan moet het maar gebeuren. Wat ik het meest lastige vind om uit te leggen, maar ook voor mijn eigen gevoel is dat ik de ene dag erg moe kan zijn en de volgende dag zonder al te grote problemen bijv. 30 km kan wandelen. Hoe leg je dat uit? Ik kan mij indenken dat het voor een buitenstaander toch wel enigszins ongeloofwaardig over komt. Is ook een van de punten die ik met mijn internist wil bespreken want ik begrijp het zelf ook niet.

De week van de 4-daagse, 18 t/m 21 juli.

Hoewel ik mij redelijk goed heb kunnen voorbereiden ben ik toch wel benieuwd hoe het de komende vier dagen zal gaan. Tot op heden sliep ik altijd op de tijdelijke camping Het Hatert (sportcomplex in Nijmegen) maar dit jaar slaap ik thuis en pendel heen en weer tussen Apeldoorn en Nijmegen. Ik ben al een tijdje verkouden maar voel me verder goed.

Het lopen van de 4x40 km gaat me goed af en afhankelijk of ik de vroege of late start heb ben ik evenals voorgaande jaren zo rond 13:00 of 14:00 uur binnen. In de loop van de 3e dag gaat de snelheid er toch wel wat uit. Terwijl ik voorgaande jaren ook aan het eind van de route nog genoeg over had om, als ik daar zin in had, nog wat te versnellen lukte dat dit jaar niet echt meer. Met name de 4e dag had ik, hoewel ik prima heb gelopen, een wat lagere gemiddelde snelheid dan voorgaande jaren. Ik wijt dit dan ook maar aan de verkoudheid.

Na het volbrengen van in totaal 160 km wandelen voelde ik mij toch iets trotser dan voorgaande jaren.

Bij de Nijmeegse 4-daagse is ook altijd ruim aandacht voor diverse vormen van kanker. Je kunt je laten sponsoren om een specifiek onderzoeksproject te steunen.

Ik zit er aan te denken om mij volgend jaar ook te laten sponsoren maar zou dit dan wel graag willen doen voor een onderzoeksproject specifiek gericht op Waldenström omdat deze vorm van kanker zeldzaam en nog onbekend is. Maar eens goed over nadenken en gaan googelen of er onderzoeksprojecten zijn die er voor in aanmerking komen.

De week na de 4-daagse.

Ingrid moet van de week nog werken en zelf werk ik nog 2 dagen thuis. Eigenlijk heb ik vakantie maar er moet nog wat gebeuren.
Mijn verkoudheid gaat  vooralsnog niet over. Hoewel ik nog nooit voor een verkoudheid naar de huisarts ben geweest, gaat altijd weer vanzelf over, besluit ik nu om toch maar langs te gaan.

Vrijdag 28 juli kan ik terecht. Ik vind het nog steeds overdreven om voor een simpele verkoudheid langs te gaan maar als ik er ben en mijn verhaal doe wil ze toch bloedprikken en een longfoto laten maken. Verder kijkt ze naar een plekje op mijn neus. Deze moet “aangestipt” worden voordat het agressief wordt.

Direct maar bloedprikken. Dinsdag 1 augustus kan ik  de longfoto laten maken en woensdag 2 augustus wordt dan “stip”dag. Aangezien Ingrid ook een zelfde soort plekje op haar neus heeft en deze ook aangestipt moet worden, gaan we gezamenlijk. De assistente van de huisarts kijkt direct even naar mijn oren want bovenop zitten ook ruwe plekjes die er niet horen. Ze stipt deze ook gelijk aan.