Begraafplaats

Eergisteren de asbestemmingsbrief ondertekend en verstuurd. Gistermorgen werd ik wakker met een gevoel van ik moet vandaag naar de begraafplaats toe waar Marion uitgestrooid gaat worden. Een mooi doel om mijn dagelijkse wandeling vandaag op te richten. Retour 6 km, dus niet te ver. O, wat is dat heerlijk rustig op zondagmorgen 0800 uur. Zij zal op een mooie plek midden in een natuurrijke omgeving haar rust gaan vinden. Heb een beetje over de begraafplaats gedoold, geen enkele andere bezoeker. Dit ga ik wekelijks doen. Mooie gedachte en een mooi initiatief voor de zondagochtenden.

Toen ik thuis kwam (had mij nog even klemgelopen door een nieuw aangelegde weg enkele meters dieper en daar was net geen brug), heb ik niet veel meer met de dag gedaan. Ja omgeduwd.

Gisteravond gekeken naar een reportage van Floortje Dessing over een noord-australisch gezin van 5 personen helemaal self supported op een eiland (vanderlin Island), met geen andere bewoners.

De moeder straalde zulk een zelfvertrouwen uit, had zichzelf leren lezen en schrijven en leerde nu de jongste zoon lezen en schrijven, met behulp van aangereikt lesmateriaal van een internetschool.

Vandaag om 0900 uur het kennismakingsgesprek bij de nieuwe huisarts, waarna we beslissen of we met elkaar verder willen.  Het is een klein kwartiertje te voet, maar was daar wel om 0300 uur al voor wakker. Absurd, gewoon. Ik voel me nu niet echt moe, gelukkig. En mocht dat komen, dan is een middagdutje wel op zijn plek.