Complimentendag?

Lieve help ik krijg alleen maar complimenten vandaag. Bij de huisarts ook al. Ik ben goed bezig. Toch niet te vroeg juichen, want er zullen nog wel wat dalen komen. Maar daar stap ik met grote passen overheen. Ik ben vandaag minstens 2 cm gegroeid (in de breedte) van trots op mezelf zijn.

De medicatie zal ook wel een duit in het zakje doen. Maar ik blijf ze nog even innemen. Alleen moet ik even door de dagelijkse nachtelijke dromen heen proberen te komen. Was het ook nog maar wat om over te dromen, alleen maar K. ziekte. Dan schrik ik wakker en ga vrolijk(!?) verder met het verhaal waar ik gebleven was. Maar ik slaap en wordt uitgeruster wakkeer. Hoi, hoi.

Gelukkig kan ik de dromen ‘s ochtends niet meer 100% reproduceren.

Op de thuisweg van de huisarts liep ik langs een terras en daar zat mijn “oude” (letterlijk en figuurlijk) buurvrouw met haar zus. Haar appartement ligt op mijn looproute en ik wilde even bij haar aanbellen. Ben ik maar gezellig even een kopje koffie gaan doen met die twee dames. Eenmaal thuisgekomen (was van 11.45 uur onderweg) heb ik ook nog voor mijzelf gekookt, heb een intern appje over een verloren gegane GFT emmertje beantwoord en nog een telefoontje met de voorzitter gepleegd. Zo nu is de koek op. Ik was jullie bijna vergeten.

Morgen staat het huishouden op het programma. Dat moet ook gebeuren, alhoewel ik daar nooit zoveel zin in heb. Maar wie het vies kan maken, kan het ook schoonmaken nietwaar.