De dag van gisteren (vannacht al geschreven)
Ik wist niet goed wat ik met de resterende tijd moest doen gisteren. Om 08.00 uur maar even wat boeken naar de ruilboekenkast gebracht. Onze supermarkt had ook zo'n kast: met 1 plank. Deze is helaas niet met de winkel mee verbouwd en nu dus verdwenen.
Nieuwe fles azijn gehaald en een trosje tomaten. Jeetje wat zijn die duur geworden. O, ja, die slorpen energie natuurlijk.
Om 09.00 uur kreeg ik het gekke idee om op de bonnefooi naar het volkstuinencomplex te gaan. Gezellig weer eens met het openbaar vervoer en dan een stukje lopen. Tegenwoordig rijden er electrobussen. Hoe ik daar op kwam: er zijn stopcontacten bij de zitplaatsen. Kunnen we onszelf opladen, want daar gaat het toch allemaal naar toe of niet dan.
Heb op het terrein iemand aan de poort moeten roepen om mij binnen te laten. Wat rondgekeken en rondgekletst. Ben daarna te voet naar de stad H. gelopen. Ook niet veel te beleven, kermis werd opgebouwd en de electronicawinkel waar ik wilde neuzen werd verbouwd. Hadden niet wat ik zocht. Een internetwekkerradio (trouwens leuk scrabble woord) waarbij ik op laagste volumestand niet uit bed kukel.
Was om 14.00 uur weer thuis met een zwaar rotgevoel. De tijd was wel omgevlogen, maar de thuiskomst was weer in het gat vallen, maar nu dieper. Het onkruid zag er wel mooi bruin verbrand uit.
Ik vraag mij af of ik misschien te vroeg naar de volkstuin ben geweest?
De vermeende brief van het notarieel broederschap zou vandaag komen volgens P...NL app. Mooi niet. Alles liep tot nu toe op rolletjes, maar dit dus niet en wat nog meer niet?
Op 7 juni bericht van de verzekering gehad dat alles aangepast zou worden in verband met het overlijden van Marion. Kreeg gisteravond de factuur. Of ik even alles 100% wilde betalen per 01 juli polisprolongatie. (Dus volgens oude situatie, Grrr.)
Die verzekeringsmensen gaan mij dus vandaag beslist terugbellen. Na het lezen van mijn e-mail.
Ben pas om 0.30 uur in slaap gevallen, niet dat ik voordat het gebeurt nog snel op mijn projectiewekkerradio kijk. Dus bij benadering. En toch alweer wakker om 04.30 uur.
Lieve help waar moet dat heen. Naar de huisarts, Hannes.
Ja Hannes, die zou nog op huisbezoek komen evenals het palliatief zorgteam. Nog niks gezien.
4 reacties
Hannes,
je bent na het overlijden van je lieve vrouw een nieuwe zingeving aan het zoeken.
Volgens mij kun je je draai op dit moment nog niet vinden. Wat volgens mij ook nog niet mogelijk is. Jullie hadden elkaar en nu is dat niet meer.
Je doet pogingen om een nieuw ritme te zoeken. Wandelen is goed om rust te vinden en ook in een goed dag-nacht ritme te blijven. Je doet je best.
Het is een dooddoener; geef het de tijd om een nieuw ritme en nieuwe activiteiten te zoeken. Rouwen doet volgens mij ieder op zijn eigen manier.
De ongedurige periode. Hardstikke moe en geen rust in het lijf. Vreselijk. Niet streng zijn, geen ritme nastreven. Komt allemaal wel weer. Lekker slapen, eten if wat dan ook als het goed voelt.
Net nog wat gegeten: cracker kaas. Let op het tijdtip. Onrust voel ik niet echt, dat voelde tot voor kort anders. Ik voel ook geen ergernis dat mijn slaap- en leefritme zo overhoop ligt. Ik accepteer het gewoon. Wordt dit "mijn" nieuwe normaal?
Lieve Hannes
ik zie je worstelen met invulling geven aan een dag en nog steeds slecht slapen .geef het alle tijd jongen, dit moet nog wennen het is allemaal nog maar zo kort doe het maar op jou manier waar jij mee uit de voeten kan .sterkte van mij en een dikke knuffel hes