Huisarts
Terwijl ik dit schrijf ben ik een beetje versuft, verdoofd lijkt het wel in mijn hoofd. Ik heb net een belafspraak gemaakt met mijn huisarts voor a.s. maandag, laat in de middag. Ik vind het na vannacht tijd om hulp in te roepen, want ik trek het niet meer, na de gebeurtenissen van de afgelopen week. Ik vraag hem om ondersteuning door de praktijkondersteuner GGZ om te kijken waarom ik steeds vaker angst- cq. paniekaanvallen krijg. Dit gebeurde afgelopen week zo vaak, dat ik nu vermijdingsgedrag ga vertonen naar situaties toe waarin ik mij onveilig of alleen voel. En het gevoel dat ik het onderweg krijg wordt steeds groter. Gisteren zelfs in de thuissituatie toen het opstarten van een programma op mijn laptop voor bestuurszaken niet lukte. Paniek.
Aangezien ik geen (in mijn ogen vertrouwde) gesprekspartner heb kunnen bereiken deze week, probeer ik het via de huisarts.
De rouwverwerkingsgroep start pas weer in oktober, is mij veel te lang.
Ik wil vanmiddag wel naar de zorginstelling gaan, want daar voel ik mij veilig en op mijn gemak. Maar wat is 1 uurtje geborgenheid per week?
Terwijl ik dit schrijf, overmand mij de emotie dat ik mijzelf niet in de hand heb.
12 reacties
Hemel Hannes, kunnen wij vanuit hier wat voor je zijn? Een luisterend oor zeker. Heb je er al over gedacht met iemand van de community te bellen? Daar zijn ze voor hoor!
Heel lief van jou (en jullie allemaal). Alleen het schrijven zonet heeft mij al iets rust gebracht.
Bellen? ik dacht dat dat alleen over vragen mbt kanker was.
Nog geen contact gezocht met een professional op kanker. nl ?
https://www.kanker.nl/hulp-en-ondersteuning/stel-je-vraag-aan-een-profe…
dank je wel Willy, jij stuurt mij de juiste link. Ga eerst even bellen, moet de psycholoog ernaar kijken, zal ik het verhaal aan hem voorleggen, maar dat is dan weer schriftelijk. Beter dat dan niks.
Dit komt toch door kanker? En als het daar niet voor bedoeld was, dan heb je toch een goed gesprek gehad.
"We zijn er voor jou" is hun lijfspreuk. Dus ook voor een Hannes uit Kerkrade.
heb net gechat met de vraag of ik als nabestaande met problemen ook mag bellen. Natuurlijk mag Hannes uit Kerkrade tussen 12 en 17 uur bellen.
Lieve Hannes
Je hebt gelijk het is hoog tijd om hulp te zoeken paniekaanvallen leiden idd tot vermijdingsgedrag bij een mens en dat is ook begrijpelijk want je wilt dit niet voelen dus ga je er automatisch voor zorgen om die dingen te vermijden en ontlopen waarvan jij bang bent dat ze op gaan treden ,maar dat heeft tot gevolg dat thuis de veilige haven is of iets waar je je veilig en vertrouwd voelt ,het overlijden van je liefste maar ook de tijd eraan vooraf gaat zijn jou niet in je koude kleren gaan zitten ,natuurlijk mag en kun je hier op een luisterend oor rekenen en zijn we er voor jou maar dat is niet genoeg ,het verdriet de onmacht al jou vragen en twijfels moeten er uit en daar zijn deze mensen voor ik hoop dat je er veel aan zult hebben en wens je veel sterkte toe en natuurlijk schrijven en praten gaat ook opluchten zet jezelf maar eens op nr 1 heus het mag
dikke knuffel hes xxx
dankjewel
Wij hebben contact gezocht met "het centrum voor levensvragen Zeeland". Zij bieden geestelijke bijstand aan, keuze uit een aantal psychologen, je kunt hun bio's lezen en op basis daarvan een keuze maken. Het is voor de palliatieve cliënt, maar ook voor de nabestaanden. Het wordt gesubsidieerd en is een gratis dienstverlening. Wij zijn hier zeer over te spreken. In iedere provincie wordt dit aangeboden.
https://palliaweb.nl/netwerken-limburg/patienten-en-naasten/centrum-voo…
Ik hoop dat je snel wat rust in je hoofd kunt krijgen. Dit is geen leven zo. En soms moet je inderdaad ook eraan toegeven dat je het even niet redt alleen.
Sterkte.
Inmiddels heb ik gelezen dat je stappen ondernomen hebt. De angst gaat generaliseren naar andere situaties en dat heb je onderkent en verwoordt.
Wat goed dat je dit gaat doen en dat je inziet dat je wat hulp kan gebruiken dat is zo'n belangrijke eerste stap :) trots op jou! Uiteraard is de hele situatie wel heel vervelend voor je en hoop dat je snel hulp krijgt die je verdient.En iemand tegenover je hebben zitten of spreken aan de telefoon is toch weer anders dan dit forum.
Heel veel sterkte gewenst!
ps : ik lees hierboven ook heel veel lieve berichtjes :)
Lieve groet Hilde
En die lieve berichtjes waardeer ik enorm ❤❤❤