Op weg naar.....
....een nieuw dag- nachtritme? Een nieuw ..... ja wat? Een nieuwe Hannes?
Wat is dit moeilijk. Ik dacht maandag dat ik de goede richting had gevonden, maar gisteren en vannacht wist ik het opeens niet meer zo zeker.
Ik wacht en wacht en wacht. De onzekerheid slaat toe, probeer verantwoording af te leggen aan M., maar die is er niet meer.
Wat is dit k..... (vul zelf maar in, veel k-woordjes passen).
Wat een onsamenhangend bericht is dit, maar het moest effe. Probeer maar weer te gaan slapen, mijn tablet speelt onverdroten klassieke muziek in bed.
10 reacties
Hannes,
Het is nog allemaal zo vers. Niks moet nog. Gewoon de dag laten komen zoals die is. Niks nieuwe Hannes. Je bent dezelfde. Alleen mist er nu een deel. En natuurlijk is dat K**** ik begrijp helemaal wat je bedoelt.
Dank je voor je begrip. Krijg morgen hopenlijk bij intake gespreksgroep rouwverwerking profesionele begeleiding in THH. Anders vraag ik erom al tijdens de intake. Deze mw. schijnt van rouwbegeleiding verstand te hebben.
Er is een boek, Het is oke om je niet oke te voelen, wat helpt bij rouwverwerking. Het ligt op mijn nachtkastje. Een jaar geleden aangeschaft om in te kunnen lezen als ik rouw zou gaan voelen voor mijzelf. Dit niet meer kunnen, dat niet meer kunnen. Sorry als het raar klinkt, rouwen om jezelf.
Ik ben er nog niet aan begonnen, denk ook niet dat ik daar behoefte aan heb op korte termijn. Als je wilt kun je het van mij lenen.
Heel lief bericht, mooie foto van je dekbed trouwens.
Ja, vind ik ook. Mevrouw Zweef heeft een goede smaak voor kleuren.
Bedankt voor de tip van het boek: gevonden op online bibliotheek zal het in de leenlijst zetten, hoef je het niet te komen brengen
Lieve Hannes, rust! Ik vermoed, dat je net als Beansgirl tientallen jaren samen bent geweest met je partner. Een heel leven samen, volledig op elkaar ingespeeld.
Dan kun je niet verwachten, dat er binnen een paar weken/maanden een nieuw normaal is. Dat kost tijd.
Bij een zwangere vrouw zeggen ze dat een zwangerschap 9 maanden duurt en het ontzwangeren net zo lang.
Nu ga ik niet zeggen, dat rouwen tientallen jaren gaat duren voordat het leven weer leefbaar wordt, maar het kost tijd.
Ik moest wel lachen om je woorden van verantwoording afleggen aan M. Dat herken ik wel, maar dan anders. Hans en ik hadden een totaal verschillende smaak. Hans hield van antiek en kleden op de vloer. Ik hield van modern. Een week na zijn uitvaart besloot ik om de kleden weg te doen: op te rollen en weg te geven. Ik kocht andere meubilair. Van een antieke bank ging ik naar een witte stoffen hoekbank. Zijn prullaria deed ik in dozen en in gedachten zag ik Hans op een soort van Philadelphia wolkje boven het huis zweven en hoofdschuddend aan het kijken wat ik aan het doen was. "Ee, hoe kun je dat nu weg doen, en dat, en dat??" Hij snapte er niets van. Toen kwam het spektakel stuk: de grote witte bank: Weer zag ik Hans hoofdschuddend meekijken en toen ik 's-avonds als een diva tussen de kussens lag zag ik hem denken: "Het is niet mijn smaak, maar je doet het toch maar allemaal. Geniet er lekker van."
Dat voelde goed :)
De spijker op de kop, jouw verhaal. Ik ben nog veel te veel bezig het allemaal te doen zoals wij dat samen goed vonden. Langzaam ontdek ik toch dat een aantal dingen voor mij beter werken als ik het anders doe als gewend samen met Marion. Kan ook een keer verkeerd uitpakken, dan krijgt zij uiteraard gelijk.😁😁
Hahaha, en ondertussen vind je langzaam de nieuwe Hannes uit. Die neemt handigheden uit het verleden mee en gaat ontdekken, dat er bepaalde zaken nieuwe Hannes-vaardigheden komen.
Zo kon mijn Hans drammen, dat als ik de schaar niet op de vaste plek had teruggelegd. Ondertussen heb ik bij de Action wel een stuk of vier scharen erbij gekocht. Ik grijp niet meer mis; ik vind ze overal. :)
Het woord tijd is het toverwoord.
Onder de indruk!
Wat mooi.. niets aan toe te voegen xxx