Overleefd

Zoals eerder bericht gisteren een fysieke afspraak op het kantoor van de Belastingdienst naar keuze.  Alle documenten die gevraagd werden in een map gestopt en op pad gegaan met het openbaar vervoer. Ik vertrek bijtijds want wil nog even "zomaar" langs het THH. In de bus werd het bij het ziekenhuis, waar ook de opleiding zorg zit, zo razend druk met studenten die al "uit" waren, dat ik lichtelijk onrustig begin te worden. Bij een volgende vestiging van de hogeschool willen nog meer studenten mee. Help hoe kom ik uit die massa. Bij de halte in het centrum van de stad hield ik het niet meer en ben op het nippertje nog uit kunnen stappen. Eenmaal bij het THH zag men mijn verwardheid en kreeg gelijk gevraagd of er iets gebeurd was. Ben daar mooi opgevangen en heb een goed gesprek mogen hebben. Kreeg meteen een compliment dat ik de weg naar hun in deze siruatie had gekozen.

Gelukkig ben ik niet meer zo verlegen als vroeger, anders had ik daar nog gezeten. Overleefd, dank zij de superopvang daar.

Eenmaal bij de belastingdienst vragen zij naar geen enkel meegenomen dokument. Zij hadden alleen maar mijn handtekening nodig en lieten mij vervolgens zien dat ik nu ook voor de gegevens van Marion kan inloggen met mijn DigId code.

Of ik nog wat te vragen had? Ja over een eventuele uitnodiging tot het doen van aangifte erfbelasting. Krijg ik me daar ook nog foutieve informatie over. Wanneer ik de inmiddels erbij geroepen collega belastingmedewerker vraag of hij zich daarin niet vergist, krijg ik te horen: wij zijn alleen maar voor de inkomstenbelasting. Dan moet u de belastingtelefoon maar bellen met uw vraag.

Overleefd, schoenmaker blijf bij je leest.

U raadt al hoe ik naar huis ben gegaan en gekomen. Ben eerst 1 uur op bed gaan liggen, maar heb toch nog gekookt voor mezelf. En hierbij werd ik weer iets rustiger.

Ja en nu alweer wakker, nadat ik plotseling uit een droom wakker schoot. Zo het verhaal is eruit, hopenlijk ook uit mijn hoofd. Probeer nog wat te slapen. Vandaag staat niks bijzonders gepland. Misschien met behulp van een boek leren hoe ik een volgende paniekaanval kan voorkomen. Ik weet wat triggers kunnen zijn, en dat ik die dan moet (ver)mijden. Soms gaat dat echter niet. Want ik kan toch moeilijk uit een rijdende bus vol met mensen springen, kon niet eens door de massa tot bij de deur komen.

5 reacties

Goedemorgen Hannes,

overleefd. Je hebt het toch maar gedaan, ondanks de massa studenten om je heen in een beperkte ruimte. En je hebt je laten opvangen in het TH huis.
Dit noem ik zelfmanagement.
Ik begrijp dat je na de gang op het belastingkantoor moest bijkomen.
Petje af. Het is een noodzakelijk kwaad de afhandeling van zaken na het overlijden van Marion. Je doet het maar.


Je zit niet op mijn advies te wachten, maar ik weet toevallig dat er een zeer mooie bibliotheek is in jouw omgeving. Misschien een tip om deze drempel ook te nemen of ga je daar al naar toe? 

 

Laatst bewerkt: 07/09/2022 - 07:38

Hoi catalina,

Er zijn wel meerdere bibliotheken die mooi zijn: heerlen en kerkrade. Ik kom in beiden. Maar boeken praten niet terug. Ik heb op dit moment behoefte aan een gesprek met iemand die mij begrijpt wat ik voel als je begrijpt wat ik bedoel. Iemand die mij leren kan (uit eigen ervaring) ermee om te gaan. Ik weet dat ik dat allemaal zelf moet doen, maar hoe???.

Jij hebt volkomen gelijk dat er zoveel positieve kanten zit aan hetgeen ik gisteren gedaan en gevoeld heb, maar zo zie ik dat niet, ik kan dit momenteel niet omzetten in positiviteit.

Laatst bewerkt: 07/09/2022 - 08:36

 De emoties die je voelt mogen er zijn. Je zit in een proces van herijking van jezelf als alleenstaande persoon na het overlijden van Marion. Je zoekt een luisterend oor en die ga je vinden als jezelf de stappen gaat maken om in contact te komen met anderen en je verhaal te doen.Hier ben je mee bezig.  Het hoeft er maar een te zijn. Het gaat niet vanzelf.
Daarom vind ik het ook zo goed dat je het TH huis binnengelopen bent en een luisterend oor gevonden hebt.
Het valt niet mee.

 

Laatst bewerkt: 07/09/2022 - 17:20