Stapje voorwaarts

Ik vind dat ik gisteren en vandaag een stap voorwaarts geboekt heb, dank zij de hulp van de Mirtazapine. Ik kan overdag best veel doen, waarschijnlijk omdat er wat meer nachtrust is. En ik durf wat meer. Gisteren werden wij in het zorgcentrum getrakteerd en er werd al gauw geroepen "o, bent u misschien jarig dan?"  Toen ben ik voor het eerst sinds jaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaren (tel aantal a's) nog eens achter de piano gekropen en hebben met zijn allen "lang zal zij leven" gezongen. Nog voor het liedje uit was, hoorden we dat het NIET om een verjaardag ging. Ja, de oudjes reageren wat trager. Jammer, maar we hadden lol en verder een heel leuke middag gehad.

's Avonds nog even naar een probleem van een automatische deur in ons appartementencomplex gekeken, hetgeen ik vanochtend met een collega bestuurslid heb weten te verhelpen. En ik ben niet technisch, maar wel trots op mijzelf.