Vakantie
Terug van weggeweest. Hier op mijn blog maar ook op mijn eigen stekkie. Meneer kreeg zomaar begin juli een uitnodiging om een vakantie te houden, bij iemand. Nee, niet zo maar iemand, maar een oud collega van Marion. Die woont 475 km verderop in Zuid-Duitsland. Ik mocht daar zijn gast zijn, voor wel 5 weken als ik daar zin in had. Had ik daar zin in? Nou vooruit, na enige aarzeling zijn uitnodiging aangenomen voor 10 dagen. Helemaal alleen op vakantie, was wel een beetje vreemd idee. Naar het huis dat voor 10 dagen ook mijn thuis zou worden van een lieve oud-collega van Marion. Zijn echtgenote kende ik helemaal niet en met hem heb ik ook nooit zo vaak gesproken.
Ik werd daar met open armen ontvangen en aan iedereen die het horen wilde voorgesteld als "ein Bekannter aus Holland aus meiner Firma". En heel soms werd Marion genoemd als zijn collega en mijn overleden vrouw. Geweldig.
Het was een mooie bezinnelijke tijd, waar direct bij aankomst een bepaalde rust en stilte over mij heen kwam. Veel gepraat,, veel gewandeld, mooie gesprekken gehad. Ik ben daar door en door verwend geworden.
En nu, heimwee naar mijn vakantieplek. Mij goed realiserend dat ik de getankte rust en stilte hier ook moet hebben, ging het toch na terugkomst niet zo goed. Ik werd meteen weer met de neus op thuis gedrukt, met de alledaagse problemen, zoals het niet meer lekker wakker worden 's ochtends om 05.30 uur van de Evangelische kerkklok die zo nodig 3 minuten moest luiden.
Nu weer wakker worden uit enge dromen en niet meer in slaap komen. Op zoek naar rust.
Wat doe ik verkeerd?
12 reacties
Je doet niks verkeerd, Hannes .
Maar ik heb ooit in een blog eens de term "vakantieblues" genoemd. Dat is hetgeen jij nu hebt. Je hebt een zalige tijd achter de rug gehad en nu kom je terug in je oude vertrouwde wereld, en dan denk je, ik neem zonder problemen de draad weer op, en dat is allemaal niet zo eenvoudig.
Dag Hannes,
je hebt een warm bad ervaren en nu terug in de realiteit van alle dag.
Heel fijn dat zulke lieve mensen bestaan. Je bent relaxt en bijgetankt teruggekomen.
Je doet niets fout. En enge dromen zijn er om weggejaagd te worden.
De overgang naar de nieuwe realiteit heeft te maken met het missen van Marion en ook waardevolle contacten met anderen.
had toch maar 5 weken gegaan ;)
Je valt hier in het gat dat er niemand op je wacht. Niemand die om je geeft, aandacht voor jou heeft. Wij zijn er wel, maar dat is anders.
Op zoek naar een echte vriend(in)?
De spijker op zijn kop Zweef. Wil jij mijn vriendje worden??🤣🤣
Ik heb mij de afgelopen twee dagen daar ellendig over gevoeld. Zodanig dat ik zelfs kribbig was naar anderen toe en tegenkomende teleurstellingen anders "verwerkte". Ik was even de grip kwijt. Vandaar ook mijn verhaal hier. Effe luchten. Heb wel beter geslapen.
Maar op het omstoten na van een mok filterkoffie met de filter er nog op vanochtend, gaat het goed.
Ik denk dat wij best vriendjes zouden kunnen worden. Alleen, waarom woon jij zo'n takke eind weg? Nou staat er bij mij aan de overkant van de weg, recht tegenover mijn huis een optrekje te koop https://www.funda.nl/koop/andijk/huis-42049862-dijkweg-318/ , dus dichterbij wonen is een optie.
Wetende dat jij misschien mijn vriendje wordt, ga ik andere gegadigden de aankoop ontraden. Ik weet nog wel wat horrorverhalen en anders verzin ik ze waar ze bij staan 😋
Hahaha prachtig idee,,,ik heb gelukkig de ervaring niet dat mijn echtgenote er niet meer zou zijn,,en zou ook in een dip raken,,,ook een man hier op de camping ook zijn vrouw is hem ontvallen en is ook jarenlang alleen geweest,,nu heeft hij een vriendin ook van de camping,,,hij vertelde mij vorige week nog "ik zou het niemand aanraden om alleen te zijn"
Ik zou geen andere vrouw kunnen nemen, ik zou het als ontrouw tegenover maar zou zien, dat geld hier trouwens wederzijds,,ik heb gelukkig mijn kinderen nog,,,en zou denk ik ergens vrijwilligers werk gaan doen om mijn sociale leven voldoening te geven,,,,het blijft moeilijk ( denk ik)
Als ze er niet meer is, weet je pas wat je mist....
Zo is het wel
👍🤣🤣
👍🤣🤣 zweef wat ben je toch een goedzak. En stel dat wij nou toch geen vriendjes worden? Zit ik met zo'n stom gemaal in mijn maag, dat niet eens graan maalt voor mijn brooddeeg.
Lieve Hannes
Niets helemaal niets doe jij verkeerd ,je was gewoon even in een andere omgeving en er werd naar jou geluisterd dus je kwam wat tot rust ,ook lees ik dat er goed voor je werd gezorgd ,en ja dan kom je terug thuis en wat de anderen ook al zeggen dan val je in het welbekende gat ,je moet weer alles zelf doen er is niemand thuis om je verhalen mee te delen en het allerbelangrijkste geen Marion meer ,dat is weer keihard met je neus op de feiten geduwd worden en idd nee het valt niet mee .
Heimwee naar de vakantie plek begrijp ik als het daar zo fijn was voor je .je zou jezelf mogen gunnen om er wat vaker uit te gaan om je rust te krijgen maar het blijft erg moeilijk zo zonder jou allerliefste
warme knuff hes xxx