Verstrooid
De dagen zijn gelukkig niet eentonig, ik ga elke dag boodschappen doen. Log vaker in op kanker.nl. Alleen is dit momenteel anders en verstrooider. Ik vergeet de dingen waarvoor ik eigenlijk naar de winkel ga, maar gelukkig heb ik nog altijd een beetje voorraad (o.a. wc-papier, is echter oneetbaar). Ik loop met een handscanner door de winkel en betrap mij erop (gelukkig niet de cassiere) dat ik dingen vergeet te scannen. Voordat ik ga afrekenen maar even de aantallen tellen.
Ik merk dat ik mijn handelingen weer probeerde op de automatische piloot te doen, maar dat gaat heel vaak mis. Licht laten branden, dingen van de hak op de tak oppakken. Boodschappen bij binnenkomst "ergens" neerzetten en twee minuten later niet meer weten waar ze gelaten zijn. Op bed, waar anders.
Ik val ook telkens in slaap na een uur geconcentreerd bezig zijn. Lezen van boek of krant, koken, eten, schrijven. Met wandelen moet ik natuurlijk extra alert zijn, het is mij opgevallen dat ik geen gezichten herkende, ik zie alleen maar schimmen die bewegen.
Had ook geen zin om tegen wie dan ook te praten en heb volgens mij heel stom gekeken als iemand goedendag zei.
Het is nu 20.30 uur en schrik weer wakker, terwijl de radio wat staat te bleren. Uit dat ding. De vogels fluiten hun avondlied en de wind ruist door de bomen. Ik tik nog even de blog af en dan ga ik "sluiten".
8 reacties
Hazenslaapjes tussendoor om het tekort in te halen?
Geen flauw idee, het gebeurt gewoon en als ik daaruit wakker wordt ben ik geradbraakt.
Tukkies op de bank, daarvan rust ik ook niet uit. Beter is even naar bed en als je dan weer wakker bent er ook uitgaan. Van liggen blijven word je lamlendig.
Wie zegt dat ik tukkies op de bank doe?
Het heeft met verlies en verdriet te maken. Rouwen kan uitputtend zijn. Verlies niet de moed. Het gaat beter worden.
Lieve Hannes
Ik lees een soort van aan het einde van je latijn zijn ,breek het slaaptekort jou zo op ,zou een bezoekje aan de huisarts een optie voor je zijn om het hier toch eens over te hebben uiteraard alleen als jij dat zelf wil ik wil je niets opdringen ,maar ik maak me zorgen over je ,en natuurlijk is er veel te veel gebeurd in een korte tijd teveel ingrijpende dingen voor de menselijke geest ,je bent je anker kwijt en wat is dit moeilijk ,ik begrijp uit wat je schrijft dat je oververmoeid bent ,
dikke knuff hes xxx
Huisarts kan pas 5 juli is al ingepland.
( duim omhoog )