Wakker geschud

Geen nieuws is goed nieuws. Helaas betekent geen nieuws op deze site geen goed nieuws, tenzij er voorafgaand een jubelend "Ik ben genezen" vooraf gaat, of in dit geval als partner. Geen nieuws van partner is goed nieuws, die weet het verlies een plekje te geven, die heeft zijn of haar draai in het leven weer gevonden.

Als geen nieuws van de partner geen goed nieuws is, dan willen we dat graag horen! Niet dat je alleen maar ellende over ons moet uitstorten hoor!

Fijn dat je iets laten weten.
Dat berichtje van een bezorgde volger illustreert toch nog maar eens dat je nooit alleen bent en dat er altijd mensen zullen zijn met wie je dingen kan delen , al is het dan virtueel.

gr , Willy

Dag Hans,

Een levensteken van jou.
Het gemis van je maatje Marion valt zwaar. Heel begrijpelijk. Daar is ook geen tijd aan verbonden.

De existentiële vragen dienen zich aan. Het is echt echt geen gemakkelijke fase. 
Je probeert er het beste van te maken.

Ja zweef zo gaat dat, geen nieuws is niet altijd goed nieuws. Momenteel ben ik "op alle fronten" stil. Het valt iedereen wel op. Er zijn veel dingen die "nieuw" zijn en dat valt niet altijd te delen met anderen. Toch had ik na mijn schrijven van vanochtend zoiets van: ik ga weer wat regelmatiger mijn "gezicht" laten zien daar bij "jullie". Want ik kan toch niet zonder schrijven.

Lieve Hannes 

Ach kon dat maar de tijd terug draaien naar toen jou lief er nog was wat een gemis en heimwee heeft een mens toch als je partner niet meer wezenlijk er is ,herrineringen genoeg zul je aan haar hebben maar dat is niet hetzelfde .

Je hoofd resetten ja dat zou wat zijn maar we weten dat dat ook niet wil .bezig met je eigen dood das herkenbaar want hoe moet dat als je alleen bent zoveel wat als ,de dood van je lief maakt dat je over je eigen sterfelijkheid nadenkt drukt je met je neus op de  feiten ,ik vraag me al die wat als ook af wie zorgt er voor mij ik heb lang geleden besloten dat ik graag naar een hospice wil  alle zorg aanwezig verzorging en mensen om mij heen alleen thuis zijn gaat het niet worden dat zou te eenzaam zijn .

Ach jongen deze snap ik je wilt delen hoe je dag was al moet ik bekennen dat ik zelf gewoon alles hardop zeg en deel alsof ed er nog is en luisterd ,alles bij elkaar genomen heb je het er maar moeilijk mee en dat is begrijpelijk je weg alleen vinden is ook moeilijk dus schrijf gerust als je wilt en andere blogs lezen hoef je niet eens als je ze niet geparkeerd krijgt in je hoofd,uiten mag hier altijd samen met zn allen zijn we sterker dan alleen  ,dus zolang als jij wilt schrijf het van je af wij zijn er voor je .

Dikke knuff liefs Hes 🤗😘🙏

Wat fijn dat je vrijwilliger bent, wordt niet altijd gezegd maar die zijn heel waardevol. Ik hoop dat je daar ook wat nieuwe mensen leert kennen. Snap best dat je er niet altijd toe komt om je dagboek bij te houden. Het meelezen op kanker.nl is soms ook confronterend. Het blijft een vreselijke ziekte maar lotgenoten kunnen elkaar hier wel steunen. Voel geen verplichting maar kijk wat voor jou goed voelt.

Dit liedje Hans….

Beste Hans,

Uit je bericht lees ik de chaos in je hoofd, je grootste wens om terug te gaan in je herinneringen van voor de ziekte van je geliefde Marion. Ik merk ook, dat je nieuwe herinneringen wilt maken en alles resetten, alsof het er niet was….

Je nieuwe leven, zonder Marion, was geen wens van jou en wil je niet. Het is zo anders, inderdaad kun je je verhaal niet meer kwijt. Ik praat wel hardop en vertel over de kleinkinderen als ik thuiskom, maar krijg geen antwoord. Als ik op ga passen, dat is dan mijn bezigheid overdag, vraag ik Hans (mjjn man had dezelfde naam als jij) of hij meegaat. 
Je moet gaan wennen aan dit nieuwe leven, maar het gemis went nooit.

Ik begrijp heel goed, dat je bezig bent met jouw eigen overlijden. Zo herkenbaar. Ik ben er ook mee bezig, moet het alleen nog wel afronden.

Soms worstel ik mij door de dag heen, ben traag in alles, er komt niets uit mijn handen.

Ik vind het fijn voor je, dat je vrijwilligerswerk doet, geeft even een invulling van de dag en wordt zeker gewaardeerd.

Ik snap ook, dat je even afstand neemt van de verhalen hier op het forum. Dat je dan een berichtje krijgt van een volger, betekent heel veel. Gewoon even horen hoe het met je gaat. Heel lief en betrokken

Als je er aan toe bent, ga weer schrijven, maar alleen als het goed voelt voor jou.

Liefs en warme knuffel,

Gerdien