Afslag 20/22

De afslag 19/22 was een hele enerverende. En dit is nog maar de aanloop naar het behandeltraject. U nadert afslag 20/22. Deze week proberen de juiste te nemen.  Deze biedt nieuwe ronden met nieuwe kansen.
1. Het huishouden draaiende houden.
2. Alleen de boodschappen doen
3. Alleen afwassen.
4. Alleen bedden verschonen
5. Alleen de was draaien
Al die dingen die we altijd samen doen, moet ik M. nu uit handen nemen omdat zij geen inspannende dingen meer kan, maar (eigenwijs zoals ze is) wel nog wil doen.  Zelfs praten kost haar moeite, zodat de comunicatie nu altijd op oogcontact plaatsvindt en er niet geroepen hoeft te worden. Is wel effe wennen.
Een aantal dingen moet ik nog aanleren:
"goed" stofzuigen à la M., stoffen en poetsen, op welk programma draait de wasmachine, etc.
Koken en bakken (mijn hobby overigens), strijken en ramen lappen (niet mij hobbies overigens) heb ik altijd al (mee)gedaan, dus dat weet ik wel.
Ik merk dat ik onbewust en ongevraagd dezelfde dingen en hoeveelheden eet en drink als M. En dat is op dit moment niet meer de hoeveelheden als anders. Nou is dat niet zo heel erg: ik vind het zelfs niet verkeerd voor mijn gewicht. Konden wel een paar gram minder zijn. Lukt aardig volgens de weegschaal.
Ik maak mij zorgen over het eetgedrag van M. Zij zegt dat het wel lekker is, maar haar porties zijn nog maar 1/3de van vroeger.
Ook ben ik op wens van M. de afgelopen week gestart te appen en te mailen met een aantal mensen over haar gezondheid en verdere verloop. Enkelen doet ze liever zelf. Ik app liever leukere dingen. We krijgen wel vele lieve reacties terug. En ook aan de naaste wordt gedacht.

De chirurg was van mening dat eerst nog een totaalscan gemaakt moet worden vooraleer er een plan van aanpak komt. Daarvoor zijn deze week wel weer twee afspraken en een belafspraak nodig.
Namens M. (die binnenkort 63 jaar hoopt te worden) heb ik het pensioenfonds gevraagd een berekening te maken om eerder dan 68 jaar het pensioen in te laten gaan. Niet dat dit urgent is, maar er is 37 jaar in opgebouwd.
Zoals in afslag 19a/22 al vermeld: plotseling ga je je toch als partner die nu veel moet regelen (met liefde overigens), ook eens verdiepen in de wet langdurige zorg en het belang van een levenstestament en een testament. Dan wil je het belang en de inhoud hiervan overleggen met M. En daar is niet altijd een geschikt moment voor. Nemen we wel of niet een euthanasieverklaring op?

6 reacties

Voor M zijn er andere opties. Als zij in loondienst is en nu ziek, en de verwachting is dat zij niet meer herstelt en volledig arbeidsongeschiktheid wordt, dan kan zij al na drie weken vervroegde WIA aanvragen. Dan ontvangt ze een uitkering op 75% van haar laatst verdiende loon tot haar pensioen. Dan blijft  haar pensioen intact. En daarmee vervalt het reïntegratie traject.  Geeft een boel rust.

Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Laatst bewerkt: 15/05/2022 - 10:30

Hoi zweef,

Heel fijn dat je dit aankaart, maar mijn partner hebben ze na de eerste keer in 2004 niet willen afkeuren. Vermoeidheid na kanker was toen geen argument. Zij is toen 50% gaan werken. En dat ging redelijk. Daarna kreeg zij psychische klachten ivm niet goed opgevangen psychische aspecten in 2003 2004 en moest er weer 7 maanden tussenuit (2014). De werkgever wilde haar toen niet meer terug en we hebben een ontslagvergoeding eruit weten te slepen, einde verhaal met een WG. We hebben toen uiteindelijk wat rust gekregen. Totdat ik in juni 2016 een zware burnout opliep.

Laatst bewerkt: 15/05/2022 - 11:00

Beste Hannes 

Wat komt er veel op je af nu veel taken erbij die je ongetwijft met liefde over neemt ,en dat jou lief het toch nog zelf wil doen snap ik ook heel goed ,het is voor jullie beiden niet makkelijk ,en veel geregel waarvan een mens denkt ach dat komt later wel es ,en dan blijkt later nu te zijn geworden ,ik wens jullie veel sterkte bij alles en leef met jullie mee 

Lieve warme groet hes🌻🍀

Laatst bewerkt: 15/05/2022 - 10:54

Lieve Hes,

Wat fijn dat je begrijpt wat ik schrijf. We hebben in 2014 (M.) en 2018 (ik) besloten om beiden onze baan op te zeggen. Iedereen (huisarts psychologen) was daar bezorgd over. Maar (en nu komen jouw woorden) we hebben gespaard voor later en later is nu begonnen.

Laatst bewerkt: 15/05/2022 - 11:07

Ik lees je blogs voor het eersten veel herkenbaarheid. Ook ik eet kleinere porties. In de afgelopen 3 maanden 7 kilo afgevallen. Ongemerkt want je hebt gewoon geen zin in eten. 

Ook het alles samen doen is heel herkenbaar. Wij gingen overal samen naartoe. Boodschappen, bezoekjes. En niet omdat het moet. Gewoonte. Altijd gedaan vanaf onze eerste kennismaking. 33 jaar lang.

Laatst bewerkt: 27/05/2022 - 17:15