Heftig
Er is veel gebeurd, ik hoop dat ik het allemaal nog kan bijbenen. We zijn van veel dingen afscheid aan het nemen. De door jullie aangegeven nutrivoeding zal waarschijnlijk worden ingezet als bijvoeding.
Maandag is de palliatief zorgverpleegundig consulent geweest. Bijna 1,25 uur. Veel dingen uitgelegd, wat er gaande is in het lichaam. Haar gelaatskleur is gelig en zij houdt vocht vast. Voor dat laatste heeft zij een vochtafdrijvend medicijn, maar zij hoefde gisteren niet veel vaker en meer te plassen. Moet misschien nog inwerken? Ook is de fentanylpleister verdubbeld van 12,5 naar 25 met het advies paracetamol erbij te nemen. Gisteren mee gestart: de pijn schijnt naar haar zeggen iets draaglijker te zijn. Het overgeven direct vanuit de slokdarm is weer terug, gelukkig niet iedere maaltijd, maar wel vervelend.
De notaris is zo waar op huisbezoek geweest en stel je voor te voet. En dat moet hij nog twee maa ldoen: vandaag metconcept en morgenvoorde handtekening. We zullen wel een kleine toeslag moeten betalen voor de schoenlapper. Alhoewel bij die prijs voor 14 pagina's standaardtekst.
We gaan afscheid nemen van haar autootje. De garage waar die gekocht is wil hem tetugnemen. Zij kan en wil niet meer autorijden. Deconsulent palliatieve thuiszorg heeft een rolstoel in het aanbod voor haar aangedreven door mankracht (manlief). Op dit moment wil zij dit niet. Maar als ik haar zie wankelen door het huis, zich vasthoudend aan bank, stoel en deurpost vrees ik dat zij anders niet meer buiten komt.
Maandag gaf zij plotseling aan haar afscheid te willen regelen. Ik vind dit zo n mooi verzoek. Typisch M.: alles zolang mogelijk in eigen hand. We hebben (zonder hiet in details te treden) al een aantal zaken besproken die zij graag wenst. Dat komt hard binnen, maar nu een dag later realiseer ik mij wel dat ik dan niks verkeerd kan doen en het geeft voor straks wat meer rust als het moment daar is, want dan dienen zich weer andere dingen aan.
Ik heb een vriend gebeld met het verzoek om te mogen gaan praten over het afscheid van zijn vrouw enkele jaren geleden. Kun ik wat steun uit halen denk ik.
Zo een nieuwe dag breekt aan. We proberen nog wat te rusten.
4 reacties
Zeker doen , praten met je vriend .
xxx , willy
Lieve Hannes en M
Wat komt er toch veel op jullie af en inleveren aan de orde van de dag ,
Ik wens jullie een dag zonder pijn en met wat rust
Liefs hes😘🌻🍀
Lieve H&M,
Het komt niet vaak voor dat ik niet meteen weet wat ik wil schrijven. Nu is zo'n moment.
Voor nu wens ik jullie gewoon een rustige en fijne dag. Fijn dat M. over haar afscheid durft te praten en weet hoe en wat ze zou willen. Dat geeft rust. En uiteindelijk ooit voor jou Hannes een fijn gevoel dat het gegaan is zoals M. wenst.
Hup en nu: knuffelen en lieve dingen tegen elkaar gaan zeggen.
En ik ga denken wat ik nou eigenlijk had willen schrijven :).
ps: ik zou die rolstoel en evt. rollator toch laten komen en eventueel in de garage/schuur/berging zetten. Komt er een moment dat M toch een ommetje wil maken: dan kan dat.
Lieve Hannes en M,
Wat een verhaal weer 😢. Inderdaad weet veel herkenning. Helaas. Laat de rolstoel maar komen. Als deze eenmaal staat word het ook gemakkelijker hem te gebruiken. Ik probeer er nog af en toe op uit te gaan als W wil. Hier dan wel met vrouwkracht ipv mankracht 🤗. Eerste keer best aan verkeken. Handvatten te laag ingesteld en over bospad gelopen 😅poeh......
De notaris zal niet mogen klagen. Hij word goed betaald.
Ook hier is de uitvaart zo goed als kan besproken. Raar om te zeggen maar het is goed dit samen te kunnen bespreken.
Voor nu...veel liefde gewenst 😘