Snel-weg afgesloten
Met dank aan een van mijn volgers stap ik van de snelweg af. Nu kan het: De auto is verkocht en ik ga te voet verder. Het tempo ligt zeer laag en zelf kom ik ook niet vooruit. Ik probeer de wereld anders te zien en te beleven. Zonder M. De woorden van Marion zijn zo waar. (uit respect voor haar heb ik altijd hier haar initiaal gebruikt): "alleen de stilte spreekt de waarheid". Ik benoem vanaf nu haar mooie voornaam, die nooit meer vaak zal klinken in mijn appartement. Zij hechtte er waarde aan dat hij correct werd geschreven (niet met een jee) en correct uitgesproken (de klemtoon op ma-ri-JON of mar-JON). Vaak noemde ik haar liefkozend anders, maar nooit in het bijzijn van anderen. Niks genants hoor, maar toch....
Dit heeft mij vannacht beziggehouden en ben ermee aan de slag gegaan:
Marmontel Riding on a Clef komt van een CD van Tangerine Dream: "The island of Fay". Dit schijnt een kort verhaal te zijn van Edgar Allen Poe. Wat is "the island of Fay"? Wie was Marmontel?
Ik ga jullie uiteraard niet met franse en amerikaanse geschiedenis lastig vallen hier, maar ik probeer een link te leggen met hetgeen ik heb meegemaakt de afgelopen 12 dagen.
Wat was de trigger om juist bij dit nummer de tranen te laten vloeien. Bij het verder luisteren van Tangerine Dream ebde het gevoel weer weg. Marion moest niks van die muziek hebben, maar ik vind het fascinerend. Alle artiesten uit het begin van de electronische muziek van synthesizers trouwens. En ik ben nog wel klassiek geschoold.
Och, eigenlijk is het niet de moeite waard om hier een nachtelijk uur mee bezig te zijn, maar ergens zat dit in mijn droom die mij om 02.00 uur liet ontwaken. Voordien had ik niks geweten over Marmontel en Poe. Nu iets meer.
Misschien een volger nog enig idee hierover?
Maak er wat van, dan doe ik het ook vandaag.
4 reacties
❤
Nee sorry hannes ,van deze muziek heb ik geen kaas gegeten ,ik lees van de snelweg af is het dan nu een provinciale weg ,ah wat een mooie naam had jou lief ,en je hebt gelijk de stilte spreekt de waarheid maar zegt ook alles ,hou je goed jongen en geef jezelf alle tijd om hannes opnieuw uit te vinden ,.
Knuffel hes🤗🍀
Hi Hannes,
Jij heb het voor je kiezen gehad!
En nu………!
Je schrijft prachtige blogs en ik noem het zwelgen. Muziek luisteren die je raakt. En in de duisternis van de nacht één zijn met het verdriet de leegte Geamputeerd zijn.
Prima dat moet ook! Je moet zowel Fysiek als mentaal weer in het juiste evenwicht komen…
En dan….wat ga je doen? Heb je een plan? Dat vraagt Marjon zich misschien ook af?
Man wat is dit ongelofelijk snel gegaan. Je heb nauwelijks besef wat er allemaal gebeurd is!
Je schrijft prettig Hannes, ik volg je …🌞
Warme groet,
Helma
NB mijn buurman noemt zijn vrouw Poes ook in het openbaar dus ook luidkeels bij de bakker, groenteboer enzz Wat hilarische gesprekken oplevert.
Ik hou van muziek en wel van van alles. Mijn grote probleem - altijd al - is dat ik niets bij naam ken, herken, geen nummer, geen artiest, niets van dat al. Mijn vriendin wist meestal wat ik bedoelde als ik iets wilde kopen. Of ik neuriede wat in de winkel wat me steevast geen plaat opleverde. Letterlijk en figuurlijk.
Gevoel speelt natuurlijk een zo belangrijke rol bij muziek. Afhankelijk van jouw stemming komt een zelfde nummer soms heel anders over. Er zijn nummers waarbij ik altijd in tranen ben, ongeacht hoe ik me voel. Ach, muziek kan toveren en betoverend zijn. Die tranen had je nodig. Muziek heeft ze je gegeven. Ik denk dat het nummer nog lang of misschien wel altijd hetzelfde gevoel bij je zal oproepen. Geeft niet. Het heeft je geholpen en zal een mooie herinnering worden.
Liefs xx Hebe