Kuur 3 zit er in! Op de helft?

Het is nog even afwachten, maar ik hoop dat ik op de helft zit! 

Wat zag ik op tegen vandaag, weer die ijsmuts op... Maar het is weer gelukt!

Vandaag een nieuwe verpleegkundige, Daniëlla. Hier voelde ik me enorm prettig bij. En verder was het rustig op de kamer. Er kwam een meneer voor bloedprikken via een port-a-cat en een andere meneer voor de chemo via een port-a-cat. Dat is een kastje wat in de lijfngeplaatst is, waaraan ze de infusen enzo kunnen aansluiten. Een beetje het idee van een PICC-lijn, maar net anders. 

De ijsmuts als eerste weer op, half uurtje voorkoelen. Daarna de chemo aan en na het inlopen nog een uur nakoelen. Dit keer ging het inlopen wat sneller, dus minder lang de ijsmuts (hoeraaa!).

Ondertussen met Mitch gekletst en een boek uitgelezen, wat enorm tegen viel (sunt!). En met Daniëlla gepraat over het eetprobleem in de eerste 1,5 week, het afvallen en hoe nu verder zo. Ze was het heel rustig en relaxt onder, wat heel fijn was. In het "nakoel uurtje" heb ik nog wat extra vocht gekregen, zodat dat level vandaag wat makkelijker op peil te houden is. En om half 12 waren we ongeveer klaar...

En toen na de kuur even naar de MacDonalds geweest. Een poging tot eten. Status: een halve cheeseburger en bijna de middel portie frietjes op met frietsaus en kerriesaus. Lekker? Mwah, matig. Maar te doen. 

Daarna lekker naar huis de bank op. Tussen 3 dekentjes in slaap gevallen. Gelukkig is de MacD binnen gebleven, aangezien ik hier mijn twijfels over had... Maar ik denk dat dat mede te danken is aan de anti-misselijkheidspilletjes. 

Nu wachten tot Mitch thuiskomt met de kids en teckel. En dan de korte energie-knop weer even aanzetten tot ze naar bed gaan straks. En dan hopen op een paar milde bijwerkingendagen die steeds beter worden. Op naar week 3 van deze kuur, die bevalt toch het beste 😉

Vooruitblik: Maandag echo en vrijdags gesprek over de huidige status en het plan vanaf nu. 

#FightModusOn💪