20 oktober 2023

Hey luitjes, 

Werd ik al een beetje gemist ;-) ? 

Vannacht werd ik om 4.30 uur al wakker. Potjandorie, heb ik dat weer (ik slaap zelden eens goed door). Vaak kan ik daarna wel weer slapen, maar toen de klok rond 6 uur begon te tikken wist ik al dat het hem niet zou worden. Uiteindelijk zat ik om 6.30 beneden, onder een dekentje met een kopje koffie. Buiten is het nog zo donker als wat. Soms komt een van de poezen even een aaitje geven aan mij. 

De rest slaapt nog... dus ik maak even lekker gebruik van dit blog. Gewoon even om te laten weten hoe het met mij gaat. 

Op zich gaat het best goed. Deze week is het hier herfstvakantie dus het was even geen gedoe met vroeg opstaan, zorgen dat de kids op school kwamen etc. Gewoon even niks moeten en zo. Heerlijk is dat. Maandag moeten ze weer naar school en dan nog een paar weken tot het alweer kerst is. 

In deze weken ben ik 2x naar de oedeem therapie geweest. Degene die me ging behandelen was gewoon een super lief vrouw. Ik heb echter nauwelijks vocht in mijn benen. We hebben twee keer afgesproken zodat we zeker weten of het niet oedeem is, en dat is het niet. Want de pijn in mijn been is nog steeds niet weg. Het is gewoon dat er een zenuw beschadigd is door de operatie. Zoals ik eerder schreef. Dit kan herstellen, maar het kan ook blijvend zijn. En eerlijk gezegd, dat beangstigd me zeker wel. Ik probeer positief te blijven dat het wel over gaat, maar als ik de pijn voel, twijfel ik wel.

Gister was weer zo een moment. Ik ging naar de stad en het werd te veel. Godverdomme, wat doet dat pijn. Dan is het echt zo lastig om verder te lopen. Toch zet ik door en toen ik eindelijk weer kon zitten, gaat het daarna vanzelf wel weer over. Ik zal dus daarin een 'balans' moeten zoeken als ik wat lange afstanden wil lopen met lopen en ergens gaan zitten om daarna weer vooruit te kunnen. De grappen worden al even gemaakt : een scootmobiel voor mama (zeggen de kids) en de jongste wilt dan lekker mee racen. Die grapjes zijn leuk en ik doe gezellig mee, maar stiekem ben ik dan wel weer bezorgd. Ik ga er vanuit dat het niet zo ver hoeft te komen, maar het beperkt me wel in leuke lange afstanden lopen. De oudste zei ook nog van : mama als we naar de Efteling gaan, we huren een rolstoel voor je en dan kunnen we bij veel attracties vooraan. Nou soms heeft het wel zijn voordelen ;-)

In elk geval is dat oedeem therapie verder niet nodig en kan het dus afgevinkt worden. Ze schrijft een brief naar de huisarts en ik ga dat weer terugkoppelen naar mijn arts bij de Radboud. Ze zullen we dan door moeten sturen naar de pijnpoli of weet ik veel. 

Door de kanker heb ik wel meer geleerd dat het leven niet gemakkelijk is. Het was al niet gemakkelijk door alle beperkingen die ik had, maar de kanker heeft meer inzicht gegeven. En ik probeer echt positief te blijven door te zeggen : op bijna alles is wel een oplossing te vinden. Ik ben blij dat ik nog gewoon kan lopen. Alleen de lange afstanden lukt even niet en helaas is het elk keer wisselend. Ene keer kan je wat langer en de ander keer wat korter. En dat maakt het wel wat onzeker, wanneer kan je wel iets gaan doen en wanneer beter even niet. 

Als iemand mij vraag want kanker mij gebracht heeft zou ik zeggen : een heel ander kijk op het leven. Ik wist dat leven al heel onzeker kan zijn, maar nu weet ik dat dubbel nog meer. Alle beperkingen die je hebt of erbij krijgt is gewoon heel erg k't, maar wees blij met wat je nog hebt. En natuurlijk mag je soms huilen, schreeuwen of wat dan ook omdat het even heel erg tegenzit. Dat is gewoon zo menselijk. Maar daarna weer doorgaan. Er is zoveel om te leven... 

Ook geniet ik van de kleine dingen meer. Ergens een kop koffie drinken met een vriendin, de opmerkingen van mijn kinderen, wat ze soms zeggen uit het niks. Gewoon buiten zijn en van de kleine dingen te genieten. Spelletjes spelen, lachen met elkaar. De kleine dingen doen het gewoon ... 

Oke ik ben weer een beetje te veel aan het slijmen ;-)

Vandaag wordt een dagje naar de tuincentrum in Duiven. Heb er best veel zin in. Natuurlijk in mijn hoofd wel van : gaat het lukken met lopen. Maar dochtertje zei al : mama er is een rolstoel daar.. oh ja dat is waar. Ja dan gaan ze maar lekker duwen ! We moeten er gewoon een leuke dag van maken. Zaterdag is er een voetbalwedstrijd van de oudste. Het wordt best even spannend, gaan ze kampioen worden of niet. Dus dat wil ik ook zeker niet missen ! 

Voor jullie allemaal alvast hele fijne weekend !

Liefs,

Femke