25 juli 2023

Gister was het een klein feestje want ... 

Ik ben een jaartje ouder geworden !

Ja, 45 jaartjes mag ik nu aantikken. Ik voel me oud ;-) hahaha. Ik had met Bella samen ons verjaardagen al gevierd dus gister heb ik niet veel bijzonders gedaan. De ochtend hebben we even snel wat boodschappen gedaan, een leuke spel gedaan en daarna met zijn allen ontbijten. Aan deze momenten waardeer ik. Van de oudste krijg ik geld (wil een tattoo erbij als afsluiting van deze kanker periode), van de middelste heb ik van Kneipp lekkere douchefris tubes gekregen en de jongste gaf me een leuke pen met de 'liefste mama', een kleine potje met allemaal spreukjes in en een mooie doos oogschaduw. Ze heeft zelfs geregeld om met M. te kunnen winkelen voor mij. Dus super lief ! Van een paar mensen nog een kado gekregen, van mijn ouders geld en veel lieve appjes van mensen. 

Samen met de jongste even naar de Hema gegaan. We namen ijskoffie en stukje taart en deelden dat samen. Gewoon een implusieve daad, soms hou ik juist van die spontaniteit. In de middag mijn nagels laten bijwerken. Ben er super blij mee. Ik ging daarvoor ergens anders heen, maar ik kon met haar niet communiceren helaas. Ze is van chinese afkomst en praat gebrekkerig Nederlands, voor iemand die doof is is dat al heel lastig. Dus had een andere adres gevonden en het ging heel goed. Was zo blij dat ze deze kleurtje had. 

Pa en ma waren er toen we thuis kwamen en gezellig met zijn allen gegeten. De oudste had gekookt : big mac wraps. Leve tik tok ;-) Was lekker. 

En dan besef ik wel ineens, ik ben 45 geworden. Ik heb al wat meegemaakt maar de ergste was toch toen ik hersenvliesontsteking kreeg. Het was echt kantje boord toen. Papa vertelde wat meer over hoe hij dus zo boos op de arts was, hoe hij mij gedragen heeft etc. En ik heb 45 dagen in het ziekenhuis gelegen. Het duurde even tot ze wisten dat het een hersenvliesontsteking was. Leve Sesamstraat. Ik hoorde geen geluid en ze moesten alsmaar harder zetten en harder maar nee, toen besefte ze dat ik dus doof was geworden. Maar ook mijn hele evenwicht was naar de klote. Mocht opnieuw leren praten, lopen etc. Mijn evenwichtsorganen zijn kapot, dus ik loop vaak wel wat wankel (soms best een grappig gezicht hoor).

Dan besef je dat je geluk hebt dat je toch de 45 jaar mag aantikken. Net als met de kanker die me in januari heeft verrast. Ik ben er nog. Ik heb dus genoeg meegemaakt in mijn leven als 45 jarige. En zal vast nog een hoop meemaken. Mensen zeggen soms : het is nooit saai bij jullie. Was het maar eens saai... 

Vorig jaar zat ik een tijdje in de gips. Stuk van de bed viel op mijn grote teen. Bloed... ja mevrouw het is gebroken. Oh lekker dan gaan we dus in de gips. Toen gingen we op vakantie. Die ene dinsdag gingen we van de vakantie plek naar Nijmegen om de gips te laten afhalen. Ik was blij, eindelijk vakantie vieren. Maar de volgende dag mocht ik weer terug naar Nijmegen, middelste zoon Q. had een gebroken enkel en daar zat hij 6 weken in de gips. Weg was zijn vakantie. Dus ja hoezo SAAI hier ?! 

Laten we hopen dat het nu goed gaat. We gaan over twee weken al vliegen, hupsakee naar Turkije. Voor ons de eerste keer erheen. De oudste wilde thuis blijven, prima. De ander twee gaan mee. Voor hun eerste keer vliegen. Vind het allemaal spannend, maar heb er erg veel zin in. Het wordt vast lekker warm daar, een weekje even niks hoeven te doen. 

Helaas kreeg mijn laatste uurtjes van mijn verjaardag wel een minder leuke bericht van een van mijn beste vriendinnen. Hagelstenen zo groot bij hun die neer vielen op vakantie. Auto beschadigd... gelukkig zijn ze veilig, dat is het belangrijkste. Maar toch, het gaat je niet in de koude kleding zitten. Als het moet en ik moet komen, pak ik de auto zo. Je moet dan op dit momenten er ook voor elkaar zijn. 

Nog even een paar dagen en als ze dan weer thuis komen, dan ga ik ze meteen knuffelen ! 

Liefs,

Femke