28 december 2023
Nog eventjes en we kunnen het jaar 2023 afsluiten...
Wat een jaar !
De kerstdagen heb ik met dubbel gevoelens gevierd. Al sinds 4 november stond de kerstboom op. Ik kon er absoluut van genieten. Maar gister, 27 december heb ik hem opgeruimd. Ik had er genoeg van.
De kerstdagen waren leuk. Kerstavond heb ik gewoon met mijn gezin gevierd. Lekker pizzarette gegeten en de kadootjes die onder de boom lagen, uitgedeeld en uitgepakt. De 1de kerstdag samen ontbeten en de avond lekker gourmetten met mijn ouders erbij, broertje en zijn lieve zoontje en dochtertje. Ik genoot van het samenzijn, maar ondertussen schuilde ook weer heel veel verdriet. Onzekerheid. Angst...
Mijn gevoel kwam terug van vorig jaar. Ik genoot van de kerstdagen. Ondanks dat het al niet goed ging, had ik plezier. En toen kwam het woord kanker in januari eruit. En toen was het dus goed foute boel.
Mevrouw u heeft baarmoederhalskanker. Ik ga de overleef stand in. En die heb ik overleefd. Ik ben er nog ! En ik ben nog lang niet van plan te gaan. Maar wat een tijd heb ik meegemaakt, een tijd van enorm onzekerheid. Een tijd van ontzettend moeilijke beslissingen. Bestralingen. Ik doe het allemaal gewoon maar even, want ik vind dat je echt ervoor moet gaan !
En dan sluiten we dus bijna 2023 echt af. Kan iemand mij vertellen hoe ik me in hemelsnaam moet gaat voelen ?
Waarom moet de kerstdagen zooo belangrijk zijn ? Er wordt zoveel aandacht aan besteed. Vier de kerstdagen met mensen van wie je houdt. Nou, dan ga ik denken... Waarom in hemelsnaam met de kerstdagen ? Bullshit ! Het zou elk dag een feestje moeten zijn, want het kan zo voorbij zijn. Gewoon samen eten aan tafel, ook al duurt het maar 10 minuten. Herinneringen maken, elk dag als het kan. Niet alleen met pasen, of met kerstdagen.
De boom mocht dus weg. Ik was er echt klaar mee. Het is echt geen fijn gevoel dit. Ik zit met veel meer gevoelens wat ik niet kwijt kan aan mijn naasten. Het is een gevoel die alleen misschien iemand met kanker of die ooit kanker heeft gehad zou kunnen begrijpen. Ik ben wel op zoek gegaan naar degene en heb mijn hart gelucht. Dat is zeker fijn, maar het gevoel wordt niet minder.
Ik wil de jaar 2023 afsluiten en met heel positief gevoel naar 2024 kijken, maar ik kan en durf het niet. Wat gaat 2024 brengen ? Mensen zouden zeggen : dat weten we niet. En dat klopt. Probeer positief te blijven, ja dat weet ik... maar leg het iemand eens uit die kanker heeft of kanker heeft gehad. Ik denk dat dit gevoel altijd blijft ?
Gaat de kerstdagen voor mij nu een hele andere betekenis hebben ? Wordt het nooit meer zoals het ooit was ?
Wie kan mij dat vertellen .... ?
Alvast een hele fijne jaarwisseling lieve mensen !
Liefs,
Femke
1 reactie
Lieve lieve Femke,
Niemand kan jou vertellen wat de toekomst zal brengen, maar zeker kan niemand jou vertellen wat je moet voelen. En zeker mag niemand zeggen dat je positief MOET blijven. Potverdorie, je bent kankerpatiënt. Mag je dan bang zijn voor de toekomst? Mag je dan vraagtekens plaatsen bij wat er nog op je af gaat komen? Mag je dan twijfelen of het ooit nog wordt zoals het was?
Persoonlijk denk ik dat kanker je voor altijd verandert. Of je nu ‘genezen’ bent of palliatief, kanker verandert je kijk op alles. Niets is meer vanzelfsprekend. Je beseft dat het normale opeens voor altijd abnormaal is geworden. Dat je vraagtekens plaatst bij zaken waar je vroeger niet over nadacht.
Alle angsten, boosheid en verdriet moeten de ruimte krijgen. Soms verdwijnen die emoties na een paar uur en soms blijven ze dagen hangen. Jammer en vervelend voor je omgeving, maar dat is dan maar even hun probleem. Het gaat wel weer over en komt de positieve Femke weer bovendrijven. Hou daar vertrouwen in.
Ik wens jou en jouw dierbaren alle goeds voor 2024.
Dikke knuffel van mij.
Monique